Roald Dahl, Joris en de geheimzinnige toverdrank

Beoordeling: 3 sterren

Ik heb al eerder werk van Roald Dahl besproken en daar ben ik doorgaans zeer enthousiast over. Joris en de geheimzinnige toverdrank is ook een leuk jeugdboek, met een grappig, typisch Dahl-verhaal. Maar het is helaas meer een verhaal dan een heel boek. Het is grappig, maar minder diepgaand, met minder laagjes dan bijvoorbeeld Witches of Mathilda.

Roald Dahl, Sjakie en de chocoladefabriek

Sjakie en de chocoladefabriek Beoordeling: 5 sterren

Als Sjakie een Gouden Toegangskaart vindt in een reep chocola, gaat zijn diepste wens in vervulling: hij krijgt een rondleiding door de geheimzinnige chocoladefabriek van meneer Willie Wonka, de ongelofelijkste, geweldigste mees verbazingwekkende chocoladefabrikant ooit. En wie zou niet willen rondwandelen op de plek waar ze opstijglimonade met prik, hollekiezen-vullende-caramels, aardbeiensap-waterpistolen of aflikbaar behang voor kinderkamers maken? Maar in de fabriek schuilen ook grote gevaren.*

Na het zien van de verfilming van Charlie and the chocolate factory door Tim Burton had ik zin om het boek weer eens te lezen. Ik heb Sjakie en de chocoladefabriek gelezen toen ik een jaar of 8/9 was en wat mij het meest trof in het boek was het duistere karakter van Willie Wonka dat door Tim Burton sterk naar voren is gehaald en een psychologische lading kreeg. Toen ik jonger was, was deze duistere kant van Wonka me niet opgevallen en vond ik hem vooral een soort magische tovenaar. Nu bleek Willie Wonka een morbide plan te hebben gehad om de opvolging van zijn fabriek veilig te stellen.
Een belangrijk argument voor de kracht van dit boek, ook voor ouderen, is het feit dat ik op reis naar Berlijn met leerlingen van de 4e klas van het Canisius College een deel van dit boek in de bus heb voorgelezen en een groot deel van de groep ademloos heeft zitten luisteren. Een typische Roald Dahl en een vijfsterrenboek!

*Bron: Bol.com

Roald Dahl, Matilda

Matilda Beoordeling: 5 sterren

Matilda is briljant. Ze is een gevoelig meisje, dat geweldig goed kan leren. Maar haar vader en moeder behandelen haar als een onderkruipsel, niet als een dochter. Ze vinden haar maar een lastig persoontje, dat ze dulden totdat ze haar het huis uit kunnen jagen naar een ander deel van het land, of liever nog veel verder weg. Matilda kon praten als een volwassene toen ze anderhalf was, lezen met drie, en al vóór ze vijf jaar was, las ze boeken van wereldberoemde schrijvers als Dickens, Hemingway, Kipling en Steinbeck. En toch vinden haar ouders haar alleen maar een lastpost. Matilda besluit zich eens goed kwaad te maken. Ze bedenkt heel slimme straffen voor haar ouders. En als het hoofd van de school, de gruwelijke juffrouw Bulstronk, haar ook wil aanpakken, ontdekt Matilda dat ze iets kan wat niemand kan.*

Ik heb ooit een paar stukjes van de film Matilda gezien en op basis daarvan heb ik dit boek altijd vermeden. En hoewel de film me nog steeds helemaal niets lijkt, vond ik het boek briljant. Het is een typisch Dahlboek waarin een vervelende, strenge, lelijke vrouw het leven van een kind vergalt. Het verhaal grijpt uiteindelijk volledig in elkaar en voor een volwassen lezer is dat wat voorspelbaar, maar de manier waarop Dahl de gebeurtenissen beschrijft en de types die hij neerzet zijn zo mooi beschreven, dat je het boek in één ruk uitleest.

*Bron: Bol.com

Roald Dahl, Boy

Boy Beoordeling: 3 sterren

Iedereen die van de boeken van Roald Dahl houdt, zal benieuwd zijn naar wat de schrijver beleefde toen hij zelf kind was. In Boy vertelt hij bijvoorbeeld over het grote muizenplan van 1924, toen hij met zijn vrienden wraak nam op Mrs. Pratchett, de walgelijke eigenares van de snoepwinkel. En over de kostschool en de leraar wiskunde, die een gruwelijke hekel had aan cijfers.
Roald Dahl: ‘Dit is geen autobiografie. Ik zou nooit mijn eigen geschiedenis schrijven. Toch zijn mij in mijn schooltijd en vlak erna een aantal dingen overkomen die ik nooit ben vergeten. Dingen die zo’n geweldige indruk op me hebben gemaakt, dat ik ze nooit uit mijn hoofd heb kunnen zetten. Ze staan stuk voor stuk in mijn geheugen gegrift. Alles is waar gebeurd.’*

Het is leuk te lezen hoe Roald Dahl is gevormd en je ziet in dit jeugdverhaal zeker een relatie met zijn werk. Ook is de stijl van Dahl onmiskenbaar. En toch is dit geen boek dat blijft hangen. Het verhaal bevat niet die creatieve sprankel die boeken als de GVR en De fantastische meneer vos wel hebben. Drie sterren, net zoveel als Heksen.

*Bron: Bol.com

Roald Dahl, De heksen

De Heksen Beoordeling: 3 sterren

‘Dit is geen sprookje. Het gaat hier om echte heksen’. Zo begint Roald Dahl zijn verhaal. Je zult in dit boek niet lezen over rare zwarte puntmutsen en bezemstelen. Echte heksen hebben gewone kleren aan en zien er net zo uit als gewone vrouwen. Ze wonen in gewone huizen en hebben gewone banen… en ze smeden snode plannen om kinderen te laten verdwijnen! Is dat niet vreselijk? Hoe kun je weten wie ze zijn? Misschien woont er wel een heks bij jou in de buurt! Dit boek kan je helpen een echte hekst te herkennen, voor het geval je het ongeluk hebt er een te ontmoeten.*

Na onder andere De fantastische Meneer Vos en de GVR viel De Heksen me een beetje tegen. Het verhaal komt langzaam op gang en wordt pas spannend in het hotel waar de heksen samenkomen. Zodra de heksen het hotel hebben verlaten is de spanning ook direct weer verdwenen. Dahl blijft een meesterverteller, maar dit boek is binnen zijn bandbreedte dan toch weer ff minder, helaas.

*Bron: Bol.com

Roald Dahl, De GVR

De GVR Beoordeling: 5 sterren

Je ligt in bed als er midden in de nacht een reus in de straat staat. Hij is wel vier keer zo groot als de grootste mens. Hij maakt stappen die zo lang zijn als een tennisbaan. De reus blaast dromen door een lange trompet in de slaapkamers van kinderen. Dan ziet hij jou. Het volgende moment heeft hij je te pakken en holt hij met een geweldige snelheid door de nacht. Sofie, met wie dit alles gebeurt, denkt: de reus rent zeker zo hard omdat hij honger heeft en zo gauw mogelijk thuis wil zijn om mij op te peuzelen. Maar dan leert ze de GVR, de Grote Vriendelijke Reus, kennen…*

De GVR is een prachtig mooi boek, dat zowel voor kinderen als voor volwassenen veel leesplezier meebrengt. Dahls is een echte verhalenverteller: zijn plot en verhaalopbouw zit prachtig in elkaar. Zijn beschrijvingen zijn prachtig en de grapjes in het boek (Charles Dickens die foutief wordt uitgesproken als Dahl’s Chickens) zijn erg leuk. Lezen en herlezen of je nu 8 of 88 bent!

*Bron: Bol.com

Roald Dahl, De fantastische Meneer Vos

Beoordeling:5 sterren

De fantastisch slimme, en ook fantastisch grappige Meneer Vos woont in een hol onder een boom ergens op een heuvel. Hij is geniaal genoeg om te zorgen dat er elke dag kalkoenen, kuikens en ganzen op zijn gezinstafel staan. Tot groot ongenoegen van zijn aartsvijanden, drie boeren in het dal. Die kalkoenen en kippen moeten ten slotte érgens vandaan komen. De geniale invallen van Meneer Vos brengen de boeren tot wanhoop. Ze verklaren hem de oorlog, en gaan hem tot de tanden gewapend met geweren, schoppen en ingewikkelde vangplannen te lijf. Maar Meneer Vos zit op zijn heuvel en lacht in zijn vuistje. Zij werkzame brein broedt op nieuwe, fantastische tegenzetten.*

De fantastische Meneer Vos is mij ooit op de basisschool voorgelezen en ergens in mijn achterhoofd is me dit boek altijd bij gebleven. Het nu weer te herlezen was dan ook vooral een feest van herkenning, waarbij zelfs de spanning en emotie van meer dan 15 jaar geleden weer voelbaar werden. Dahl is een meesterlijk schrijver in dit relatief korte verhaal (in elk geval korter dan ik mij herinnerde) een hele wereld weet te schapen. Allemaal lezen en allemaal voorlezen!

*Bron: flaptekst 13e druk (1988)