Toon Tellegen, Het vertrek van de mier

Vertrek van de mier Beoordeling: 4 sterren

Op een dag besluit de mier van huis weg te gaan. De achterblijvende dieren gaan allemaal anders met het vertrek van de mier om. De een wordt treurig, de ander gaat nóg meer eten, een derde raakt in paniek. Maar één ding staat vast: ze missen de mier ontzettend.
Ook de mier laat van zich horen. Hij is ver van huis en hoort stemmen in zijn hoofd. Zijn het de andere dieren? In zijn aantekeningen doet hij poëtisch verslag van zijn heimwee.*

Toon Tellegen is een geweldige schrijver en zijn dierenverhalen vind ik prachtig, evenals zijn dichtbundels. Aan deze ‘roman’ in drie delen moest ik eerst even wennen, vooral in het eerste deel gaan de verhalen op een gegeven moment nogal op elkaar lijken. Deel twee en drie maken dat gevoel (bijna) helemaal goed. Tellegen weet met eenvoudige woorden en een bijna kinderlijke verwondering over taal een hele wereld te scheppen die je vooral met veel vragen achterlaat. Een boek dat je zeker meerdere keren kunt lezen en je zal blijven intrigeren.

*Bron: flaptekst Het vertrek van de mier

Love actually (regie: Richard Curtis)

Love Actually Beoordeling: 4 sterren

Love actually is film die zich afspeelt in de weken vlak voor kerstmis, waarin de ups en downs in de relatiesfeer ongekende pieken en dalen bereiken. Love actually is niet een verhaal over de liefde, maar wel tien verschillende, over vriendjes en vriendinnetjes, echtgenoten en echtgenotes, vaders en zoons en popsterren en hun managers. Want als je goed oplet, zul je zien dat de liefde eigenlijk altijd en overal om je heen te vinden is.*

Jaren geleden heb ik deze film gezien en ik kon me er helemaal niets meer van herinneren. Nu ik hem opnieuw heb gezien, werd ik opnieuw gegrepen door de humor en de gezelligheid die de film uitstraalt. Verder werkt er een sterrencast mee waar je bijna bang van wordt en is de opening en afsluiting met realistische beelden van een aankomsthal van een vliegveld mooi gekozen. Wat me wel wat tegenviel in deze film is de overdaad aan verhaallijnen die op sommige punten elkaar wel raken, maar doorgaans wel erg los naast elkaar staan. Doordat er tien verhaallijnen zijn, kan het ook wel gebeuren dat je een verhaallijn al bijna kwijt bent als deze weer wordt opgepakt. Ondanks dat kritiekpunt is deze film wel een echte aanrader!

*Bron: Bol.com

Willem de Clercq, Woelige weken

Beoordeling: 1 ster

Een aaneengesloten, bijzonder belangwekkende periode uit het dagboek van Willem de Clercq (1795-1844): het slot van de Franse tijd en de terugkeer van de Oranjes in 1813, heet van de naald.*

Van sommige boeken vraag je je toch echt af waarom ze worden uitgegeven. De Griffioen-reeks bevat juweeltjes, maar ook boeken in de categorie ‘waarom?’ De teksten zijn voor een historicus interessant en dergelijke ego-documenten kunnen in onderzoek naar en begrip van een periode zeer nuttig zijn, maar leuk om te lezen… nou nee. Niet in beginnen.

*Bron: voorzijde Woelige weken

The Grinch (regie: Ron Howard)

Grinch, The Beoordeling: 5 sterren

Opgepast! Hij is groen…hij is gemeen… en hij haat Kerstmis! De Grinch is een slechtgeluimd, harig, groen schepsel dat in een grot bovenop Mount Crumpit woont, met uitzicht op het dorp Whoville. Terwijl de Whos uit Whoville ijverig voorbereidingen treffen voor het kerstfeest, besluit de Grinch voor eens en altijd een eind te maken aan Kerstmis. Op kerstavond steelt hij daarom al hun cadeautjes en kerstversieringen. en ontdekt dan dat de ware kerstgedachte veel meer betekent dan alleen engelenhaar en speelgoed.*

Bij kerst hoort een kerstfilm en wie zegt kerstfilm, zegt The Grinch. De film is grappig, lief en gezellig en zorgt met een kerstboom, kaarsjes en kaasfondue voor een supersfeervolle kerstavond. Jim Carey speelt de rol van zijn leven, de decors zijn prachtig, speciale effecten zijn prima en de muziek is prachtig. Ik moet nu alleen nog mijn handen op het boek en de tekenfilm zien te leggen. Zet deze film in elk geval maar vast klaar voor kerst 2011!

*Bron: Bol.com

Saskia Noort, Afgunst

Afgunst Beoordeling: 1 ster

Bestsellerschrijfster Susan van Doorn, getrouwd, twee kinderen, leeft nog bijna dagelijks met de angst die zij jaren geleden voelde voor haar dominante ex-vriend Ernst Scholten. Alles wat ze deed en waar ze voor stond was in zijn ogen minderwaardig. Zij op haar beurt aanbad hem. Toen Susan eindelijk uit zijn schaduw durfde te treden door hun relatie te verbreken, én net als hij te gaan schrijven, was hij woedend.
Nu, na zoveel jaren, slaat Ernst toe. Susan wordt door hem op gewelddadige wijze overmeesterd en ontvoerd – haar lot ligt volledig in zijn handen. Waarom precies nu? Hoe ver zal Ernst gaan? Afgunst is een bloedstollend verhaal over dominantie en onderwerping, en over de vernietigende kracht van jaloezie.*

Tjongejongejong wat een slecht boek! Niet spannend (de bovenstaande omschrijving verraadt het hele verhaal al), de afloop is ontzettend voorspelbaar. Zoals Harry Bekkering het in zijn colleges altijd noemde: DGAV, “De goede afloop vertragen”. Je weet al hoe het verhaal ongeveer zal verlopen en wat de uitkomst zal zijn, het gaat er alleen nog maar om dit zo’n 90 paginaatjes te rekken. Noort doet in het verhaal alleen maar gemeenplaatsen aan en om het een ‘literaire’ thriller te maken wordt er een flinterdun huis-tuin-en-keukenpsychologisch randje omheen gemaakt. Ik zou zeggen: een mooi rouwrandje om zonder veel verdriet dit boek mijn huis uit te doen. Wat slecht, wat ontzettend slecht!

*Bron: Bol.com

Driek van Wissen, De dichter des vaderlands – zijn mooiste gedichten

Beoordeling:3 sterren

Ik ben nooit fan geweest van Driek van Wissen en dat ben ik na het lezen van deze bundel ook nog niet echt, al heb ik wel wat meer waardering voor deze schrijver gekregen. De gedichten in deze bundel hebben een bepaalde sfeer die wel aanspreekt en Van Wissen laat zien dat hij de taal zeker meester is. Toch denk ik dat Van Wissen als veelschrijver te veel heeft geproduceerd; het kaf van het koren scheiden is gelukkig door Jean Pierre Rawie gedaan. Een leuke bundel, maar niets een die ik veel vaker uit de kast ga pakken.

The reader (regie: Stephen Daldry)

Reader, The Beoordeling: 5 sterren

In Duitsland, vlak na de Tweede Wereldoorlog, begint de 15-jarige Michael een gepassioneerde maar heimelijke affaire met de veel oudere Hanna. Hun relatie wordt intenser wanneer ze hun gezamenlijke liefde voor boeken ontdekken. Elke avond leest Michael zijn geliefde Hanna voor uit grote werken. Ondanks hun innige band is Hanna op een dag spoorloos verdwenen. Michael blijft aangeslagen achter… Jaren later komt Michael haar opnieuw tegen, wanneer hij als rechtenstudent een proces tegen oorlogscriminelen bijwoont. Hanna is een van de beklaagden. Michael ontdekt een diep geheim over de vrouw die hij ooit liefhad…*

The reader weet vanaf de eerste scène te boeien en is een prachtige film. Het knappe van het verhaal is dat je compassie voelt met een SS-bewaker, een personage waar je doorgaans geen enkele positieve emotie bij voelt. De kracht van deze film zit hem voor een groot deel in het verhaal, maar ook in het briljante acteerwerk van o.a. Kate Winslet, Ralp Fiennes en de jonge David Kross en de structuur van de film die je nieuwsgierig maakt, zonder dat je de draad van het verhaal kwijtraakt. Een aanrader voor iedereen, een prachtige film en een van de beste films die ik de laatste tijd heb gezien.

*Bron: dvd-hoes The reader

De Bijbel (2)

Na mijn vorige bericht over de Bijbel, heb ik weer enkele delen gelezen. Ik moet zeggen dat ik de Bijbel een stuk rijker vindt, dan ik vroeger dacht. In kinderbijbels en tijdens de mis in de katholieke kerk wordt een selectie uit de verhalen genomen, die past binnen de katholieke (christelijke?) geloofsleer, maar je mist daardoor een boel mooie en interessante teksten.

Jozua
Het boek Jozua, over de verovering van het land Kanaän door de Israëlieten, was voor mij een eye-opener. De strijd die de Joden hier voeren tegen andere volken in het gebied, de verdeling van het land en de continue dreiging van oplaaiende strijd verklaarde voor mij veel van de huidige houding van het land Israël ten opzichte van de wereld om het land heen. Jozua getuigt van ontluikend nationalisme: een bedoeïnenvolk wordt een volk met een vaste, door God aangewezen woonplaats en die woonplaats wordt bestreden: dat was duizenden jaren geleden zo en nu nog steeds.

Dat ik in de politieke kwestie geen standpunt inneem, lijkt me vanuit mijn ondeskundige positie in dezen logisch, maar enig begrip voor de Israëlische manier van denken heb ik aan Jozua wel overgehouden.

Rechters
Het boek rechters borduurt voort op die staatkundige hervorming die in Jozua is ingezet. Een stammenvolk, geleid door spirituele leiders moet strijd blijven voeren met de omringende volken. Het bloed spat werkelijk van de pagina’s en het leest op veel plekken als een spannend jongensboek. Het verhaal van Samson en Delilah vond ik overigens wel erg tegenvallen: in de moderne beeld- en literaire cultuur is het een groots meeslepend verhaal geworden; het Bijbelse verhaal steekt er wat schraal bij af, helaas.

Ruth
Het verhaal Ruth heeft mij niet bijzonder geraakt, maar het is een leuk verhaal dat nogal romanachtig aandoet. Een compact verhaal met een begin, midden en slot, duidelijke ‘plot’ en boodschap. Geen erg opvallend boek, maar wel een Zowel voor christenen als voor Joden heeft het boek een bijzondere betekenis, maar voor mij, als ongebonden spiritueel heeft het boek, behalve zijn verhaaltechnische waarde, weinig spiritueels te bieden.

1 Samuel
Het eerste boek Samuel lijkt in opzet en doel erg op wat ik uit de middeleeuwse literatuur al kende uit de Karelepiek en Arthurepiek: literatuur met als doel een groot koning te eren. Vooral wanneer daar (zoals later ook vaak nagevolgd) een minder sympathieke ouder naast wordt geplaatst is het effect groot. Het begin van een literairhistorische traditie die in 1 Samuel goed is uitgevoerd. Een dramatisch sterk verhaal dat, ondanks de structuur en voornamelijk het taalgebruik in de door mij gelezen versie, plezierig leest.

Tijdens het lezen van het boek 1 Samuel kwam ik toevallig de website www.voorleesbijbel.nl tegen. Een leuke website waar een luisterversie van de Bijbel te vinden is. Deze versie is tijdens een marathonvoorleessessie ingesproken door diverse vrijwilligers: een bijzonder project, waar ik vanaf nu gebruik van zal gaan maken. Ik heb ontdekt dat het voorgelezen krijgen van deze oude, nogal taaie tekst, plezieriger is dan het zelf te lezen op van dat dunnen papier met die erg kleine lettertjes.

Jacob Cats, Huwelijk

Huwelijk Beoordeling:4 sterren

Een nieuw jaar en direct een nieuwe recensie. Deze keer van Huwelijk van Jacob Cats. Hoewel de inhoud van het boekje en de gedateerdheid ervan het lezen soms wat saai maken, is dit toch wel een erg boeiend en goed geschreven boek. Niet alleen verschaft het de huidige lezer inzicht in de manier waarop in de 17e eeuw tegen het huwelijk aan werd gekeken, maar ook laat het de basis van onze huidige visie zien op het huwelijk, de rol van man en vrouw en de manier waarop een niet-getrouwde vrouw zich hoort te gedragen. Daarnaast is Cats een begiftigd schrijver: de diverse literaire vormen die in het boek voorkomen en de manier waarop hij zijn boodschap verwoord, aangepast aan het beoogde publiek, laten zien dat hij de taal meester was. Een mooi boekje, zeker in de Griffioenversie die ik heb gelezen.

Emma Donoghue, Room (Kamer) (voorpublicatie)

Beoordeling:2 sterren

In BOEK Magazine stond ook deze keer weer een voorpublicatie van een boek. Kamer van Emma Donoghue vertelt het verhaal van Jack en Mam. Het is Jacks verjaardag, hij wordt al vijf. Jack leeft met Mam in Kamer, waarvan de deur op slot zit. Kamer heeft alleen een dakraam en is elf vierkante meter groot. Jack is dol op televisie kijken; Dora de Explorer is zijn vriendin, maar hij weet dat wat hij op televisie ziet niet echt is. Alleen hijzelf is echt, en Mam, en de dingen in Kamer. En Ouwe Nick die ’s nachts vaak komt. Dan zit Jack in de kast en kraakt het bed.*

Kamer is een bijzonder boek. De eerste paar pagina’s die in BOEK werden gepubliceerd maken nieuwsgierig, maar het kunstje dat Donoghue toepast gaat ook snel vervelen. Het verhaal maakt nieuwsgierig, maar eigenlijk heb ik door het me storen  aan het stijltje ook helemaal geen zin om dit boek te lezen. Een origineel verhaal, ongetwijfeld een goed boek, maar ook een vermoeiend kunstje. Nog even twee sterren.

*Bron: Athenaeum.nl