Gijs Gellings, Blauwe Oogst

Op mijn verjaardag een bijzondere recensie. Vorige maand verscheen bij Demer Uitgeverij de debuutbundel van Gijs Gellings, mijn neefje uit Vlaanderen. Met de post arriveerde een gesigneerd exemplaar van Blauwe oogst enkele weken geleden.

De bundel opent al bijzonder met een voorwoord van de gerenommeerde Vlaamse dichter Thierry Deleu. Deze dichter, die in Nederland geen grote bekendheid geniet, publiceert al sinds 1965. De laatste jaren verschenen er diverse dichtbundels en romans van deze schrijver. Bijzonder dat zo iemand een voorwoord schrijft bij een debuutbundel.

Wat betreft mijn oordeel over de bundel, kan ik mij zeer nauw aansluiten bij wat Thierry Deleu in het voorwoord schreef: “Een goede schrijver in wording”. Gezien Gellings jeugd die niet over rozen liep, is deze mijlpaal een zeer mooie op weg naar een bloeiende literaire toekomst. Enkele gedichten in de bundel zijn prachtig en vertellen een bijzonder verhaal, andere  zijn minder geslaagd en laten de lezer zien dat we hier met een ontluikend talent te maken hebben. Een talent dat in elk geval ‘Schrijfmachtig’ is: “Dichterschap is heerschap / Schrijf mijn ziel altijd open”!

De bundel van Gijs Gellings, Blauwe Oogst is o.a. verkrijgbaar via Lulu

Shrek (regie: Andrew Adamson & Vicky Jenson)

Beoordeling: 4 sterren

Shrek woont in z’n eentje in een verlaten moeras, maar is daar geheel tevreden mee. Hij is immers een boeman en contact zoeken met mensen zou alleen maar leiden tot vervelende confrontaties met fakkels en hooivorken. Plotseling wordt Shreks rustige moeras overspoeld door een trucklading sprookjesfiguren. Prins Farquaad belooft Shrek dat hij zijn moeras weer terugkrijgt als hij Prinses Fiona naar hem weet te brengen. Samen met Donkey gaat Shrek op pad om Fiona van de draak te redden…

Na het zien van Shrek 4 – Forever after hebben we deel 1 maar weer eens uit de kast gehaald. En na de delen 2, 3 en 4, valt deel 1 een beetje tegen. De film is leuk en origineel, maar ik miste Puss in Boots toch wel en de graphics waren (logischerwijs) ook nog niet 100%. Daarnaast waren de verwijzingen en grapjes niet zo leuk als ik me herinner. Toch blijft Shrek een supergrappige film, een aanrader en een blijvertje!

Finn Zetterholm, Julia’s reis

Beoordeling: 3 sterren

Julia is twaalf en woont met haar ouders in Stockholm. Ze is gek op kunst en kan waanzinnig goed tekenen. Op een dag zit Julia in het park te schetsen, als een vogel haar pen weggrist. Van schrik laat ze haar kladblok liggen. Wanneer ze de volgende dag terugkomt, heeft iemand er een boodschap in geschreven: 18 september, 15.00 uur. De onbekende boodschapper blijkt een jongen te zijn die haar op het hart drukt goed voor haar handen te zorgen, omdat ze heel bijzonder zijn. Julia weet niet goed wat ze hiervan moet denken. De volgende dag bezoekt ze met haar opa het Nationaal Museum in Stockholm. Wanneer Julia door toeval Rembrandts schilderij Het keukenmeisje aanraakt, verdwijnt ze in een zwart gat. Ze wordt wakker in de wereld van Rembrandt, het jaar is 1658. Het enige wat Julia bij zich heeft, zijn haar schetsboek en haar tekenpotlood. Dit is het begin van een avontuurlijke en wonderlijke reis door de wereld van de kunst. Julia ontmoet beroemde kunstenaars als Velázquez, Leonardo da Vinci, Edgard Degas, William Turner en Salvador Dalí. Van elke kunstenaar leert Julia nieuwe kneepjes van het vak. Maar hoe komt ze weer terug in 21e eeuw? Het geheim ligt in Julia’s handen.*

De aankondiging ‘De wereld van Sophie van de kunstgeschiedenis’ legt dat lat bij dit boek direct heel hoog en in mijn ogen wat te hoog. Het boek maakt die aankondiging niet waar helaas. Waar bij De wereld van Sophie de vorm, de inhoud, het verhaal en de ‘leerstof’ in een mooie balans zijn samengebracht, kent Julia’s reis te weinig uitleg voor kinderen om te begrijpen wat de schilder wil; een kader ontbreekt. Daarnaast geloof je het verhaal op een gegeven wel: elk hoofdstuk werkt op ongeveer dezelfde manier en zeker na de korte terugkeer van Julia in haar eigen tijd en doorreis naar de 19e eeuw. De balans ontbreekt, de lat ligt te hoog en het boek laat je achter met een teleurgesteld gevoel. Drie sterren, omdat iemand zonder veel kennis van de kunstgeschiedenis het nog best een spannend boek kan vinden.

*Bron: flaptekst Julia’s reis

Gerrit Komrij, De Nederlandse kinderpoëzie in 1000 en enige gedichten

Beoordeling:4 sterren

Deze verzamelbundel, bloemlezing, heb ik zelf nooit aangeschaft, toen hij uitkwam. Reden was de discussie die erover ontstond, mede aangezwengeld door Ted van Lieshout. De vergoeding die dichters kregen voor opname in de bundel (5 euro) lag veel lager dan gebruikelijk is (26 euro). De bundel was al gedrukt en kwam gewoon uit; Van Lieshout trof een schikking met de uitgever. En zo ging de discussie over de ‘roofbloemlezing’ nog wel even door. Dat neemt niet weg dat ik de bundel eigenlijk wel graag wilde hebben.

Toen ik deze bundel dan ook cadeau kreeg, was ik er erg blij mee en het doorbladeren en lezen van deze bundel nog veel meer. De bundel geeft een mooie doorsnede van wat er op het gebied van kindergedichten is verschenen sinds de middeleeuwen. Mooie teksten van o.a. Willem Wilmink, de al genoemde Ted van Lieshout, de moralistische en (daardoor) aandoenlijke Hieronymus van Alphen en tijdgenoten, maar ook de opname van bakerversjes en overbekende kinderliedjes, maken van deze bundel een must-have om regelmatig uit de kast te pakken en op een willekeurige pagina open te slaan. Vier sterren: vanwege de schandalige betaling.

P.C. Hooft, Liederen en gedichten

Liederen en gedichten Beoordeling: 2 sterren

Met zijn poëzie bewees deze Amsterdamse burgemeesterszoon dat de Nederlandse taal in niets hoefde onder te doen voor het Frans of het Italiaans. Hooft is vooral bekend gebleven vanwege zijn liefdespoëzie. Zijn gedichten laten zich lezen als een amoureuze autobiografie.Maar Hooft was meer dan liefdesdichter alleen. Na een educatieve reis van bijna twee jaar door Europa, en enkele bewogen leerjaren, vond hij in 1609 maatschappelijke rust als drost van Muiden. Hooft trouwde en werd een man van aanzien. Als dichter genoot hij gezag en vervulde hij een spilfunctie in een kring van literaire vrienden. Met Anna en Maria Tesselschade Roemers en Constantijn Huygens wisselde hij vele verzen over kunst en vriendschap. Daarnaast heeft hij zijn auteurschap ook een maatschappelijke kant. Zo dichtte hij over goed leiderschap en het belang van vrede, en over de grillen van het lot en de manieren waarop de mens zich daartegen kan wapenen.*

Van P.C. Hooft heb ik tot nu toe alleen zijn Granida kunnen waarderen en ook deze bloemlezing uit zijn dichtwerk en liederen heb ik snel weer dichtgeslagen. Ik kan moeilijk benoemen wat mij niet aanspreekt in het werk van Hooft. Het lijkt echter wel of de woorden en zinnen niet binnenkomen in mijn hoofd als ik ze lees. Inhoud, vorm, het doet me niks. Zoals ik de vorige keer bij Hooft ook al afsloot: snel door met wat leuks.

*Naar: flaptekst Liederen en gedichten

Arnon Grunberg, De heilige Antonio (boekenweekgeschenk 1998)

Beoordeling: 3 sterren

In De heilige Antonio leven de broers Tito en Paul met hun moeder in New York. Het leven kent zijn sleur die wordt doorbroken door Ewald Krieg met een briljant businessplan en de Kroatische Kristin.

Grunbergs personages leven ook in dit boek een bijna zinloos leven. De personages zijn in zekere zin boeiend, maar het verhaal blijft niet hangen. De uitzichtloosheid is door de lezer zeer voelbaar, maar dat maakt het boek ook wat uitzichtloos: ‘wanneer is het nu eindelijk eens afgelopen’ spookt er continu door je hoofd. Na lezing blijf je met voldoende vragen zitten om het boek nog een keer te lezen, maar daar heb ik in elk geval geen zin meer in. Een leuke middenmoter, maar Arnon Grunberg kan beter.

Two lovers (regie: James Gray)

Two Lovers Beoordeling: 4 sterren

Leonard (Joaquin Phoenix) is na afloop van een pijnlijke relatie tijdelijk weer bij zijn ouders ingetrokken. Zij proberen hem te koppelen aan Sandra (Vinessa Shaw), de dochter van een zakenrelatie. Maar dan valt Leonard als een blok voor de mysterieuze en aantrekkelijke buurvrouw Michelle (Gwyneth Paltrow). Deze heftige verliefdheid stelt Leonard voor een moeilijke keuze: volgt hij zijn hart of zijn verstand?*

De cast belooft een kwaliteitsfilm en dat wordt helemaal waargemaakt. De acteurs spelen briljant, de decors zijn prachtig en dragen bij aan de wat beklemmende sfeer in deze film. Het is op een filmhuisachtige manier gefilmd, niet zo strak alsde typische Hollywood blockbuster, maar dat maakt de film echt. Het enige minpunt is dat de film, zeker in de eerste helft, erg traag is. Toch blijf je de dag erna nog wel aan de film terugdenken. Een aanrader voor de liefhebber!

*Bron: dvd-hoes Two lovers

Astrid Lindgren, De gebroeders Leeuwenhart

De gebroeders Leeuwenhart Beoordeling: 4 sterren

Karels broer Jonathan is mooi, slim en ontzettend dapper. Iedereen houdt van hem. Als er brand uitbreekt, springt hij met Karel in zijn armen uit het raam. Jonathan overleeft de sprong niet. Karel is klein, bleek, bang en al zijn hele leven ziek. Niet lang na de dood van Jonathan, sterft ook hij. De broers komen terecht in Nangijala. Daar worden ze de gebroeders Leeuwenhart genoemd. Om zo’n naam te verdienen moet je dapper zijn. Heel dapper! Dat moeten Jonathan en Karel bewijzen.

Toen ik op de basisschool zat, zo’n zes jaar oud was, bezochten we met school de film De gebroeders Leeuwenhart. Het is een van de eerste bioscoopherinneringen (al herinner ik me niet veel van het verhaal) die ik heb en ik ben altijd benieuwd geweest naar het boek. Lindgren maakt de zilveren griffel die ze voor dit boek kreeg zeker waar. Ze heeft een bijzonder boek geschreven dat fantasierijk is, spannend, op een mooie manier politieke situaties uit de werkelijkheid verwerkt en een sprookjesachtigheid kent. Ik ben zelf niet zo’n sprookjes- en ridderlezer, maar een goed boek is het zeker. Nu de film weer eens kijken en zien of ik mijn herinneringen van 20 jaar geleden kan aanvullen.

The lovely bones (regie: Peter Jackson)

Lovely Bones, The Beoordeling: 4 sterren

Toen de 14-jarige Susie Salmon werd vermoord, liet ze haar onvoltooide leven achter. Maar nu moet ze vanuit een vreemde, maar mooie tussenwereld haar vader helpen om haar moordenaar te vinden en haar gezin te beschermen. Pas dan kan ze eindelijk verder.*

The lovely bones begint erg traag, zo traag dat je denkt: waarom moet deze film ruim twee uur gaan duren? Maar als het verhaal eenmaal op gang is, blijkt het een mooi verhaal te zijn. Dat ligt grotendeels aan de auteur van het boek, die een bijzonder verhaal heeft bedacht. Toch levert niet iedere boekverfilming van een goed boek zomaar een goede film op. Het prima acteerwerk van de volledige cast, de mooie (hoewel niet allerbeste kwaliteit) graphics en de algehele sfeer die wordt neergezet, maken van deze film uiteindelijk een viersterrenfilm. De trage start is Peter Jackson dan ook vergeven.

*Bron: dvd-hoes The lovely bones

Happy feet (regie: George Miller)

Happy Feet Beoordeling: 3 sterren

Keizerspinguïns zijn geboren zangers. Allemaal, behalve de jonge Mumble, die een geboren danser is… een tapdanser wel te verstaan. Door zijn afwijkende talent wordt Mumble uiteindelijk uit de kolonie verstoten, en gedwongen de grote, koude wereld in te trekken. Samen met de Amigos en de wijze geelkuifpinguïn Lovelace begint Mumble aan een spannende reis en bewijst hij dat je, zolang je in jezelf gelooft, de wereld kunt veranderen!*

Happy feet heb ik inmiddels drie keer gezien en helaas wordt de film elke keer minder leuk. De eerste keer vond ik de graphics, muziek en personages geweldig, het eerste deel van het verhaal ook en stoorde ik me enkel aan het milieuverhaal dat er voor mijn gevoel aan vastgeplakt zat. De tweede keer vond ik het verhaal langzaam aan kracht inboeten en nu stoor ik me aan het erg dunne verhaal dat is gebruikt om deze film rondom te ontwerpen. Het oogt allemaal nogal bij elkaar gezocht: leuke muziek, schattige figuurtjes twee moralen (‘je mag zijn wie je bent’ en ‘wees goed voor het milieu’). Ik moet deze film dus maar niet meer kijken, dan blijft hij in elk geval op drie sterren staan…

*Bron: dvd-hoes Happy Feet