James Bond: Casino Royale (regie: Martin Campbell)

Beoordeling: 3 sterren

Met Casino Royale komt een nieuwe James Bond het witte scherm op: Daniel Craig. Daarmee wordt ook een nieuwe stap in de ontwikkeling van de Bond-films ingeluid. Dat is echter een stap waar ik niet zo blij mee ben.

Casino Royale is namelijk geen slechte film, maar wel een slechte James Bond. Dat komt vooral doordat de vaste elementen en de vaste structuur van een 007 zijn losgelaten. Geen bezoek aan het kantoor van M, geen laboratorium van Q. Ook zoekt de film de grens van het geloofwaardige op met bijvoorbeeld de defibrilatie die Bond zichzelf toedient.

Maar het is niet alles kommer en kwel: het is op zichzelf een goede actiefilm. Mads Mikklesen speelt een fantastische (en totaal andere) rol dan in Jagten. De opening is spectaculair en erg van deze tijd met ‘free running’. De pokerstrijd tussen Bond en Le Chiffre is spannend, maar als je niet van poker houdt, zakt de film daar wat in.

Kortom: een goede actiefilm, maar een slechte Bond en een opmaat naar het dieptepunt in 50 jaar Bond: Quantum of solace.

James Bond: GoldenEye (regie: Martin Campbell)

Beoordeling: 5 sterren

Ik herinner mij nog goed dat ik GoldenEye in 1995 voor het eerst zag. Ik was nog geen 12 jaar en ging in mijn eentje naar de toenmalige bioscoop in Borne. De film maakte destijds een verpletterende indruk op mij. Vooral mijn schrik op het moment dat het lichaam van de Canadese luchtmachtkapitein uit de kast valt, kan ik me nog levendig herinneren.

Toch merk ik bij het herkijken van de film dat ik toch veel ben vergeten van het verhaal. Het verhaal dat goed in elkaar zit, enige historische lading heeft (het zijn weer de Russen), maar wel in een modern jasje is gestoken. Ook technisch heeft de film weer een sprong gemaakt sinds de vorige Bond evenals de special effects. Wat dat betreft de sfeer en combinatie van nieuw en traditioneel doet de film me ook wel aan Skyfall denken, terwijl het toch een heel andere film is.

Ik vind het wel grappig te zien dat deze film, die ik tot de eerste van ‘mijn tijd’ reken, toch ook al weer sterk verouderd is in o.a. beeldkwaliteit. De film is dan ook 18 jaar oud. Maar het blijft wel een van de toppers in de Bond-traditie.