Caja Cazemier, De eerste keer

Beoordeling: 1 ster

Howel Caja Cazemier populair is onder jongeren, kon haar boek De eerste keer mij niet bekoren. Ik heb het boek zelfs bijna een paar keer weggelegd. Het grootste probleem is de grote hoeveelheid uitleg die Cazemier geeft (een manco waar meer moderne schrijvers mee kampen). Na een mooie zin, volgt een concretisering, omdat de schrijver bang is niet begrepen te worden. Daardoor wordt een boek twee keer zo dik, maar ook twee keer zo traag. Een voorbeeld:

“Bezorgd keek Lynn naar de lucht, die nog steeds grijs was. Ze wilde liever niet weer in de regen fietsen.”

Iedereen weet dat als je bezorgd naar een grijze lucht kijkt, je angst is dat het gaat regenen, zeker binnen de context van dit verhaal waarin de hoofdpersonen al eerder in de regen gefietst hebben. Dat hoef je mij niet uit te leggen en ook een lezer van rond de 13/14 niet. Die kijken tijdens het naar school fietsen vaak genoeg bezorgd naar boven.

Een ander probleem is de puberale manier van schrijven. Cazemier wil een broeiierige zomer beschrijven; de manier waarop de seksuele passages worden beschreven zijn echter puberaal enbijna lachwekkend. Je hebt eerder het idee de hormonale  fantasieën van een dertienjarige puber leest dan het werk van een gerenommeerd schrijfster van jeugdliteratuur.

Een laatste probleem met het boek is de ongeloofwaardigheid: het boek zit vol losse eindjes, verdwijnende personages, zoals Maartje en Lynn en onduidelijkheden waar je als lezer mee blijft zitten. Kortom: een boek dat op veel terreinen tekort schiet en een knieval is voor het publiek in plaats van een stap omhoog op de literaire ladder.

Ted van Lieshout, Boer Boris gaat naar de markt

Beoordeling: 4 sterren

Sinds een paar maanden zijn Jessie, Noor, Daan en ik helemaal fan van Boer Boris. Nu was ik al fan van Ted van Lieshout als schrijver van onder andere het prachtige Gebr. Maar hij komt toch het best tot zijn recht als dichter van kindergedichten. En wanneer je dochter bij haar eerste honderd woordjes “boe bo”  al heeft zitten, weet je dat je iets moois geschreven hebt.

Nu is Boer Boris gaat naar de markt net geen vijf sterren waard en dat komt vooral omdat we Boer Boris gaat naar zee nog beter vinden. Er zitten wat rare rijmwoorden (boter – motor) en wat foutjes in het metrum (boordevol vitamines) in. Die imperfecties ontbreken bij zijn andere Boris-boek.

Roald Dahl, Joris en de geheimzinnige toverdrank

Beoordeling: 3 sterren

Ik heb al eerder werk van Roald Dahl besproken en daar ben ik doorgaans zeer enthousiast over. Joris en de geheimzinnige toverdrank is ook een leuk jeugdboek, met een grappig, typisch Dahl-verhaal. Maar het is helaas meer een verhaal dan een heel boek. Het is grappig, maar minder diepgaand, met minder laagjes dan bijvoorbeeld Witches of Mathilda.

David Melling, Hugless Douglas (Ik wil een knuffel)

Beoordeling: 4 sterren

Hoewel het boek in Nederland is uitgebracht onder de titel Ik wil een knuffel, bespreek ik het graag onder de Engelse titel: Hugless Douglas. Dat simpelweg, omdat die titel zoveel schattiger nog is dan de vertaalde. En dat past goed bij de schattige inhoud. Douglas (Dorus) is op zoek naar een knuffel en zoekt op allerlei plekken. Het spreekt al heel jong (vanaf 9 maanden) kinderen aan en het knuffeltje bij (sommige uitgaven van) het boekje maakt het mogelijk om direct het knuffelen in praktijk te brengen. De enige reden om Hugless Douglas 4 sterren te geven in plaats van vijf is dat er nog betere prentenboeken zijn.

Martine van Rooijen, Boven in de groene linde zat een moddervette haan

Beoordeling: 5 sterren

Wat een prachtig cadeau kreeg Jessie van de ouders van een mentorleerling: Boven in de groene linde zat een moddervette haan. 75 fabels uit de wereldliteratuur, op rijm gezet met grapjes voor zowel kinderen als volwassenen. Hoewel voor een baby/dreumes de verhalen veel te moeilijk zijn, is het toch een feest om de fabels voor te lezen. Ze klinken mooi en de taal zwiert over de pagina’s. Een prachtige prestatie. De tekeningen zijn bovendien oogstrelend. Een absolute topper die de komende jaren meer uit de kast dan erin zal vertoeven.

Burny Bos, Kikker in je bil

Beoordeling: 4 sterren

Verhaaltjes voor kleuters, tikje jaren ’70, behoorlijk leuk; dat is Kikker in je bil. Het is een leuk boek met beknopte herkenbare verhaaltjes. De vrijheden die de kinderen krijgen is deels fictie, maar deels ook passend bij de ruimte die de jeugd 40 jaar geleden had. Een aanrader voor iedereen met kleintjes om voor te lezen.

Cynthia Voigt, Het verhaal van Dicey

Beoordeling: 5 sterren

Na Onder de blote hemel en Samen onder dak is Het verhaal van Dicey het derde en laatste kerndeel van de Tillerman-serie van Cynthia Voigt. Ook hier merk ik dat de herinnering aan het boek soms anders is dan bij herlezing blijkt. Zo meende ik mij te herinneren dat de moeder van de kinderen op bezoek komt, maar dat gebeurt niet. En ook dacht ik dat de boot waar Dicey aan werkt af komt, maar dat gebeurt blijkbaar in een ander deel van de serie.

Ook bij dit deel blijkt de kracht van Cynthia Voigts schrijverschap: een prachtig verhaal vol gedachtes en twijfels die ik in de brugklas heel herkenbaar vond en ook nu heel geloofwaardig overkomen. Het verhaal ontvouwt zich rustig en in een tempo passend bij de inhoud. Bovendien zie je het karakter Dicey zich ontwikkelen gedurende het verhaal, zonder dat dat geforceerd overkomt. Een zeer verdiende vijf sterren voor de derde keer op rij.

Jacques Vriens, Achtste-groepers huilen niet

Beoordeling: 5 sterren

Achtste-groepers huilen niet is niet alleen een heel bekend en succesvol boek, het is ook nog eens een heel erg goed boek. Op meerdere niveaus raakt het boek me. Allereerst emotioneel: het is een zielig verhaal over een stervende leerling uit groep acht; een verhaal dat iedereen zal aangrijpen. Bovendien kan ik me goed inleven in het verhaal, omdat ik zelf als mentor een jaar geleden een leerling met leukemie in de klas had. Gelukkig gaat het met hem naar omstandigheden goed op dit moment.

Maar afgezien van de emoties, is het ook een goed geschreven boek. Het grappige van schrijvers als Ted van Lieshout en Jacques Vriens is dat zij niet door de knieën gaan voor het publiek waarvoor zij schrijven. Het verhaal zit zowel qua structuur als taalgebruik goed in elkaar. Het is een kinderboek zonder kinds te worden.

Een aanrader voor iedereen en het boek is niet voor niets een succes sinds 1999.

Thea Beckman, Wij zijn wegwerpkinderen

Beoordeling: 4 sterren

Waar Thea Beckman doorgaans historische romans schrijft, is het ook wel eens leuk een heel ander type boek van haar hand te lezen. Nou ja, heel ander type boek…

Een aantal basisingrediënten komen ook in dit boek weer terug: een sterke vrouwfiguur, emancipatie en feminisme, het schoppen tegen een systeem en ook een weeskind is al eerder voorbij gekomen.

Dit is een leuk boek, minder meeslepend dan de historische romans uit de 100-jarige oorlog bijvoorbeeld, maar een goed geconstrueerd verhaal, geloofwaardige psychologische toelichtingen en leerzaam voor jong en oud.

Wat Jessie bovendien nu opviel, terwijl het boek al jaren in onze kast staat, is dat op de rug van de Boektopper niet Thea, maar Theo Beckman vermeld staat.

Cynthia Voigt, Samen onder dak

Beoordeling: 5 sterren

Samen onder dak is het prachtige vervolg op Onder de blote hemel. Het grappige is dat in mijn hoofd de beide boeken een geheel zijn gaan vormen sinds ik ze in de brugklas of tweede klas las. De reis van de kinderen is aan de ene kant langer dan ik me herinner, omdat ik weet hoe het boek afloopt, maar aan de andere kant minder lang, omdat er meer gebeurt dan ik me herinner.

Het goede van dit boek is dat het niet alleen een sterk boek is op zichzelf, maar ook een geloofwaardig vervolg op het eerste deel van de Tillerman-serie. Voigt heeft zich niet in allerlei rare bochten hoeven wringen om het verhaal een vervolg te geven.

Wat ik mij nog het best herinner was de aankomst bij oma, maar de prachtige sfeertekening had ik niet opgeslagen en misschien me toen ook nog niet gerealiseerd. Bovendien zitten er allerlei onderhuidse zaken in het boek die je als volwassene wel snapt en als kind nog niet. Een rijk boek dus dat voor herlezing in aanmerking komt!