Jessica Durlacher – “Het geweten”

 Beoordeling: 1 ster

‘Het Geweten’ is de geschiedenis van Edna Mauskopf die een al te grote liefde koestert voor haar medestudent Samuel. Haar even tragische als geestige verhaal beschrijft een zoektocht naar verlossing en volmaaktheid. ‘Het Geweten’ is het portret van een onthande generatie, maar tevens het verhaal van de nog net niet verstreken twintigste eeuw, waarbij het verhaal van de oorlog en de tweede generatie prachtig afgewisseld wordt met hilarische beschrijvingen van het studentenleven.*

Meestal slaak ik zuchten van verlichting omdat ik een taak heb volbracht; de vierdaagse bijvoorbeeld. Maar vandaag slaak ik een zicht van verlichting, omdat ik besloten heb een taak niet af te maken: Het geweten van Jessica Durlacher. Vond ik het vorige boek dat ik van haar las nog twee sterren waard, deze keer krijgt ze er één omdat ik niet lager kan gaan. Wat een ontzettend verveld boek zeg. Het deed mij erg denken aan I.M. van Connie Palmen, maar dan vervelender. Het is wat tempo betreft hollen of stilstaan: we springen maanden vooruit in één bladzijde of we staan bladzijdes stil bij de voorbereidende minuten voor er iets zou kunnen staan te gebeuren… En dan éíndelijk hebben ze op bladzijde 69(!) voor het eerst seks. Absoluut nooit kopen en Bol.com moet ook nodig zijn omschrijving met daarin meermaals het woord ‘geestig’ aanpassen. Wat een #%$&@-boek!

*Bron: Bol.com

Jessica Durlacher, “De dochter”

 Beoordeling: 2 sterren

Koop “De dochter” van Jessica Durlacher

Wanneer uitgever Max Schaap na vijftien jaar zijn vroegere vriendinnetje Sabine weer terugziet op een boekenbeurs in Frankfurt, is ze in het gezelschap van de oudere Amerikaanse studiobaas Sam Zaidenweber.
De gecompliceerde liefde tussen Max en Sabine laait weer op, al blijft de vraag waarom Sabine hem indertijd zo plotseling verliet een raadsel. Wanneer Max besluit het traumatische levensverhaal van Sam te publiceren komt er een tragedie aan het licht, die ook Sabines verleden in een nieuw perspectief plaatst en laat zien dat schuldgevoel tot veel kwaad kan leiden.*

Het boek van Jessica Durlacher leest als een soapserie met één verhaallijn. De spanningsboog is ellenlang opgerekt, je kunt best een paar stukken overslaan, zonder de verhaallijn kwijt te raken en onbewust weet je al wat er gaat gebeuren. Het verhaal in De dochter heeft genoeg in zich om tot een zeer spannende roman te worden, maar het is zo opgerekt dat het zijn spanning verliest.

Bron: Bol.com