Beoordeling: 
Zolang als ik James Bondfilms kijk en dat is zo ongeveer sinds mijn 10e levensjaar, is The man with the golden gun mijn absolute favoriet. Inmiddels staan er nog enkele andere naast, waaronder Skyfall en You only live twice, maar deze blijft één van de toppers.
Wat maakt deze film goed? Een bijzondere en interessante crimineel, Roger Moore, het vernuft van James Bond om buiten Scaramanga’s box te denken, Nick Nack, de locaties, kortom eigenlijk alles!
Beoordeling: 
In deze eerste James Bond met Roger Moore ga ik alleerst even bij deze man stilstaan. Ik ben altijd een zeer groot fan geweest van Moore als Bond, zo ook in deze eerste film met hem in de hoofdrol: Live and let die. De gereserveerheid, de droge humor, de typische ‘Britishness’, het is allemaal dat waar ik ook op mijn 11e al op viel.
Bovendien is Live and let die een mooie nieuwe doorstart in de reeks Bond-films. Waar de laatste film met Sean Connerey een dipje betrof is dit weer een erg leuke film. Dat begint al met het zeer sterke openingsnummer van Paul McCartney. Daarnaast lopen er in weer slechterikken rond in deze film met een ijzersterk karakter. De locaties en soms absurde zaken die daar voorvallen, zoals de begrafenismars die tot tweemaal toe voorbij komt, zijn mooi en gevarieerd.
Wat valt er dan tegen aan de film, want het bovenstaande lijkt naar een vijfsterrenfilm te leiden? De ontzettend lange achtervolgingen. Blijkbaar was dat in de jaren ’60 en ’70 mode want ook in Thunderball en On her majesty’s secret service had ik hier al moeite mee. Als ik langdurige achtervolgingen wil zien, ga ik wel naar de Tour de France of een marathon kijken. Maar die vier sterren is Live and let die meer dan waard.
Beoordeling: 
Het leuke aan deze James Bond is dat ik de locaties in Diamonds are forever bijna allemaal ken: Amsterdam uiteraard en ook Las Vegas en omgeving vanwege onze huwelijksreis. Bovendien hebben Jessie en ik in 2012 zelf in hotel Tropicana gelogeerd tijdens ons verblijf in de pokerhoofdstad van de VS. En opvallend genoeg was Circus Circus destijds een mogelijke Bond-locatie, terwijl wij bij ons bezoek aan dit casino en hotel de term ‘white trash’ in de mond namen. Er is wat veranderd in de laatste decennia.
Maar als dat het leuke is, wat is er dan minder? Sean Connery begint een beetje oud te worden, de openingsscène gaat wel erg hard en het verhaal is niet zo goed. De film weet niet te boeien en het verhaal is erg lastig te volgen. Wanneer je een James Bond moet kijken met een aantekeningenboekje maakt dat de ervaring wel minder. Een mindere Bond, maar nog wel voldoende.
Beoordeling:
Hoewel de sfeer in deze James Bondfilm goed is en ook het verhaal en de film zelfs spannend genoemd mag worden, grijpt hij me niet zoals You only live twice of Skyfall. En dat is toch gek als je bedenkt dat Goldfinger gezien wordt als een van de bekendste Bondfilms.
Mijn lichte teleurstelling wordt volgens mij vooral veroorzaakt door die iconische status van Goldfinger. Je hebt zulke hoge verwachtingen dat die na ruim 40 jaar niet meer ingelost kunnen worden. Daarnaast komt het feit dat de film diverse inzakmomentjes kent. Je aandacht verslapt en het duurt vaak net te lang voor je weer het verhaal mee in wordt gesleept.
Wel is het leuk te zien dat bij deze derde film het budget en de mogelijkheden voor de filmmakers groeiden. Voor het eerst worden grootse scènes met vele figuranten gebruikt, zoals rond Fort Knox. Je ziet de groei die de reeks in deze eerste jaren doormaakte en dat is maakt een dvd-collectie zo leuk.