Wim Pelgrim » Tag » één ster

Tag archieven: één ster

Désanne van Brederode, Stille zaterdag

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 1 ster

Stille zaterdag begin mooi. De confrontatie tussen de hoofdpersonen en hun religieuze beschouwingen zijn interessant en je bent als lezer ook benieuwd hoe het met hen verder gaat. Ook de stijl van Désanne van Brederode leest prettig.

Maar dan blijkt op de helft van het boek, dat je nog maar op de helft bent. Het duurt namelijk allemaal te lang. De religieuze beschouwingen gaan storen, de relatie tussen de hoofdpersonen blijkt niet spannend genoeg. Net over de helft heb ik het boek dus toch maar weggelegd.

Nina Polak, Gebrek is een groot woord

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 1 ster

Ik had nog geen tijd gevonden om mijn leeservaring bij Gebrek is een groot woord op te schrijven. En nu ik er een paar weken later aan toe kom, kan ik me het boek niet eens zo goed herinneren. En dat zegt misschien veel over mijn leeservaring: ik vond het een nogal nietszeggend boek dat ik halverwege heb weggelegd.

En dat terwijl ik zo enthousiast begon. Begin 2020 was ik met mijn leerlingen bij het Literair Café Helmond met Nina Polak en Marieke Lucas Rijneveld. Ik kocht de boeken van beide auteurs en waar Rijneveld helemaal nieuw was, kende ik Polak al van haar werk voor De Correspondent. Maar de roman is mij erg tegengevallen.

Het thema eenzaamheid wordt je als lezer wel heel voelbaar gemaakt. Je voelt je heel alleen terwijl het boek aan je voorbij trekt. Geen moment voel je je verbonden met de hoofdpersoon of één van de andere personages in het boek. Wat de hoofdpersoon meemaakt boeide me ook geen moment, dus na verloop van tijd heb ik het boek maar weggelegd. Jammer.

F. Bordewijk, Fantastische vertellingen (deel 1)

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 1 ster

Ondanks de titel Fantastische vertellingen vond ik ze alles behalve fantastisch. Terwijl ik Karakter geweldig vond, Bint, Knorrende beesten en Blokken erg goed en Tijding van ver niet zo, loopt het enthousiasme voor Bordwijk in mijn leven langzaam terug. Het is dan ook niet onlogisch dat bepaalde boeken uit zijn oevre nog veel worden gelezen en anderen minder. Laat deze in elk geval maar links liggen.

Godfried Bomans, De laatste knal

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 1 ster

Bomans is een taalkunstenaar en ik heb al eerder, enthousiast, boeken van hem gerecenseerd. Maar de verhalen uit De laatste knal zijn braaf, kleinburgerlijk en helemaal niet meer zo grappig.

Het opvallendste is nog wat Bomans over Zwarte Piet schrijft: een onderwijzer heeft blijkens de tekst aangegeven dat Piet een bewijs is van rassendiscriminatie. Bomans’ argumentatie dat men in Oeganda geen weet heeft van wat wij hier doen, stamt duidelijk uit een andere tijd.

Mano Bouzamour, De belofte van Pisa

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 1 ster

Veel leerlingen lezen De belofte van Pisa. Dus ja, dan moet je er als docent ook aan geloven. En ik zie heus wel wat leerlingen (met name leerlingen met een migratieachtergrond) aantrekt in dit boek. Maar die aantrekkingskracht zit hem vooral in de oppervlakte van het verhaal, van de inleving in het hoofdpersonage. Maar veel verder dan dat gaat het niet.

Want wat een saai boek: het is een aaneenrijging van anekdotes, zonder diepere lijn, zonder grootser verband en voor mij ook zonder spanning. Het taalgebruik is gemaakt literair: vol opvallende metaforen en overbodige bijvoeglijke naamwoorden om de nietszeggende zinnen op te leuken. Nee, geen boek voor mij.

J.M.A. Biesheuvel, De verpletterende werkelijkheid

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 1 ster

Ik ga nog even door in mijn rijtje niet zo positieve recensies. Nu zelfs een boek met één ster. De verhalenbundels van Biesheuvel zijn altijd verwarrend, maar deze is wel zo verwarrend dat ik deze na enkele verhalen gedesillusioneerd terzijde heb gelegd. Ik kan er helaas helemaal niets mee. En dat is jammer, want ik weet dat hij voor mij aansprekend werk kan schrijven, zoals Een overtollig mens.

Aladdin (regie: Guy Ritchie)

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 1 ster

Disney is veel van zijn klassiekers in live-actionfilms aan het herscheppen. Soms werkt dat heel goed, zoals bij The Lion King, maar soms mislukt zo’n project helemaal. En dat is gebeurd bij Aladdin. Wat een slechte film was dat. We hebben zelfs de film uitgezet na een half uur.

Het belangrijkste probleem is dat er allerlei toevoegingen aan het oorspronkelijke verhaal zijn gedaan die niets toevoegen: ze zorgen voor allerlei verlenging zonder dat het iets toevoegt. Andere problemen zijn het niet zo beste acteerwerk, de graphics die nogal tegenvallen en de duisterheid die de vrolijke kleurigheid uit de oorspronkelijke versie heeft vervangen.

Nee, ik snap niet dat de film op IMDB een 7 haalt onder de gebruikers. Ik sluit me aan bij de critici die gemiddeld op een onvoldoende uitkomen. En dan vind ik ze nog lief!

Willem Bilderdijk, De ondergang der Eerste Wareld

Door | |
Plaats een reactie

In De ondergang der Eerste Wareld vult Bilderdijk een relatief korte episode uit de Bijbel over de tijd vlak voor Noach aan tot volledige verhalen. Het verhaal blijft echter erg dun, wollig geformuleerd en het algemene publiek nu (en misschien toen ook wel) heeft te weinig kennis van de Bijbels geschiedenis om het verhaal goed te kunnen volgen.

Maria Barnas, De baadster

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 1 ster

Soms heb je van die boeken waarbij je na de eerste bladzijde al denkt “hoe ga ik die ooit uit krijgen”. Ik neem me dan altijd voor om minimaal een derde van het boek gelezen te willen hebben, voordat ik het definitief wegleg. Zelfs dat is me bij De baadster van Maria Barnas niet gelukt: onsamenhangend, wollig, oninteressant en zo kan ik nog wel een paar termen bedenken in deze richting. Niets voor mij in elk geval.