Wim Pelgrim » Tag » dichtbundel

Tag archieven: dichtbundel

Ramsey Nasr, onhandig bloesemend

Door | |
Plaats een reactie

Onhandig bloesemend Beoordeling: 3 sterren

Waar ik de eerste bundel van Ramsey Nasr nog erg goed vond, vind ik deze bundel wat meer tegenvallen. Zijn poëzie wordt hermetischer, de focus verschuift van een mooie balans tussen inhoud en vorm erg naar de vorm en dan in bijzonder de klank. In zijn werk als Dichter des Vaderlands is die focus regelmatig te ver doorgeschoven naar inhoud. Wanneer Nasr de balans tussen vorm en inhoud optimaal weet te maken, is hij op zijn sterkst. Dat is in Onhandig bloesemend dus niet het geval, maar een ruime voldoende krijgt hij van mij toch wel voor deze dichtbundel.

Ramsey Nasr, 27 gedichten & geen lied

Door | |
Plaats een reactie

27 Gedichten & Geen lied Beoordeling: 4 sterren

Na het lezen van Ramsey Nasrs “Mijn nieuwe vaderland” heb ik zijn dichtbundels, die ik al enkele jaren in de kast heb staan, weer eens gepakt en ‘herlezen’. Het debuut van Nasr vond ik erg goed. Niet alle gedichten spraken me evenzeer aan, maar Nasr is een geweldig talent. Hij weet thema’s, soms zeer klein, soms zeer universeel, op een prachtige, verfijnde en zeer rake manier neer te zetten. Een zeer veelbelovend debuut (kan ik achteraf makkelijk zeggen).

Drs. P, Tuindersliedboek

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling:4 sterren

Drs. P schreef diverse gedichten over allerlei soorten groenten en fruit. Voor iemand die van jongs af aan al geen groot fan is van de meeste soorten groente en fruit. De taalvirtuositeit spat van de bladzijdes, maar ook is de grap vrij snel duidelijk en is de lol van het lezen van deze bundel snel voorbij. Af en toe een gedicht uit deze bundel lezen is een feest, maar ook hier geldt ‘overdaad schaadt’.

Hagar Peeters, Koffers zeelucht

Door | |
Plaats een reactie

Koffers zeelucht Beoordeling: 3 sterren

De mate waarin de gedichten van Hagar Peeters mij aanspreken wisselen nogal. Soms vind ik een gedicht helemaal geweldig, soms denk ik bij een gedicht “waarom heb je dit nou in je bundel opgenomen?” Hagar Peeters is zeker een dichteres met talent en wanneer ze haar gedichten voorleest, bijvoorbeeld op Onbederf’lijk Vers waar ik haar twee keer heb zien en horen voordragen, spreken ze me zeer aan, maar op papier lijken ze niet altijd van het papier los en bij de lezer aan te komen. Binnenkort lees ik haar eerste bundel en hoop ik dat mij daar meer gedichten uit aanspreken.

Jan F. de Zanger, Een gat in mijn plusfour

Door | |
Plaats een reactie

Beoordeling: 2 sterren

Toen ik dit dichtbundeltje van mijn schoonmoeder cadeau kreeg, was ik helemaal blij: ik ben een groot fan van Jan de Zanger, al sinds de brugklas. Ik wist niet dat hij poëzie schreef en bovendien was dit een onbekend bundeltje. Vol enthousiasme stortte ik me in het boekje en (u raadt het waarschijnlijk al) het viel me behoorlijk tegen.

Inhoudelijk hebben de gedichten van Jan de Zanger heel erg weinig te bieden: de onderwerpen spreken me niet aan en onder dat wat op papier staat ligt weinig diepers verborgen. In dit soort dichtbundels kan de vorm van de gedichten, het taalgebruik of de woordkeus nog soelaas bieden, maar ook die spreken me totaal niet aan. Ik ben blij dat Jan de Zanger jeugdboeken is gaan schrijven, want die heb ik met bijzonder veel plezier gelezen. Zijn poëzie heeft mij nog niet overtuigd.

Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen deze man één ster te geven, daarom twee.

Eliza Laurillard, Peper en zout

Door | |
1 reactie

Beoordeling: 4 sterren

Eliza Laurillard is een typische domineedichter: hij schrijft moralistische op het geloof geïnspireerde gedichten waarin religie en de natuur een zeer prominente rol spelen. Daarnaast verluchtigd hij zijn bundels met gedichten die een humoristische of taalkundige kwinkslag bevatten. Peper en zout is binnen zijn oeuvre een van de betere bundels. In dit boekje, met zo’n 100 gedichten, laat Laurillard zien een groot taalkunstenaar te zijn. Vanuit de huidige literatuuropvattingen beschouwd zijn zijn gedichten (inhoudelijk) achterhaald en (qua vorm) ouderwets. Maar binnen zijn tijd en stroming bezien verdient Laurillard waardering voor zijn talent.

Bart Chabot, De kootjesblues

Door | |
Plaats een reactie

De kootjesblues Beoordeling: 4 sterren

‘De Kootjesblues -de kootjes zijn de botten waaruit een geraamte bestaat- begint met een grafschrift (“ben zo terug”) en eindigt met een dagsluiting. De bundel bestaat uit 16 gedichten over de dood en de doden: over de dood van een broer, beschreven vanuit de blik van zijn zusje, over zelfmoord, over een overvaller die het winkelend publiek om zeep helpt, over een kindermoordenaar en -vooral- over doden die uit hun graf opstaan.*

De kootjesblues is de eerste dichtbundel van Bart Chabot die ik lees. Ik heb hem eerder horen voordragen op Het Tuinfeest onder andere. En soms heb ik hem niet horen voordragen (Onbederf’lijk Vers ‘s-Hertogenbosch 2007), omdat er gedanst moest worden met de sterren. Maar a la, die festivalorganisatorstress ben ik voorbij en dat is zeker geluk met deze bundel. Alle gedichten rondom het thema dood lijken met elkaar te maken te hebben. De personages lijken een soort familie, verbonden door hun dood-zijn. Chabot schrijft prozaïsche gedichten of poëtisch proza, het hangt er tussenin. In elk geval riep deze bundel bij mij de vraag op naar de afloop. Zeer geslaagd.

*Bron: www.bartchabot.nl

Willem Bilderdijk, Leven, ach! Wat zijt gij toch?

Door | |
2 Reacties

Leven ach wat zijt gij toch Beoordeling: 4 sterren

Willem Bilderdijk (1756-1831) was een omstreden figuur, maar vriend en vijand beschouwden hem als de grootste Nederlandse dichter van zijn tijd. Als aartsconservatief keerde hij zich tegen de geest van zijn eeuw, in verzen die van een grote virtuositeit getuigen. Inhoudelijk wordt zijn poëzie vooral bepaald door romantische motieven als onvrede met het bestaan en verlangen naar de dood. Zijn wonderlijke levensloop vol bittere ervaringen, zoals zijn ballingschap en het sterven van vele kinderen, weerspiegelt zich in zijn dichtwerk. Bilderdijk schiep een omvangrijk oeuvre van driehonderdduizend versregels, en beoefende schijnbaar moeiteloos de meest uiteenlopende genres, van erotische tot politieke poëzie, van romancen tot rouwzangen. Een keuze uit zijn kortere gedichten is in deze bloemlezing bijeengebracht.*

Willem Bilderdijk is een zeer getalenteerd dichter. Zijn poëzie is soms lastig, maar vaak ook erg mooi en deze uitgave (Griffioenreeks) maakt het ook voor lezers van nu heel goed mogelijk Bilderdijk te leren kennen. Zeker na het lezen van De kunst der poëzy is Bilderdijk voor mij een openbaring en ik ben van plan binnenkort meer van hem te gaan lezen. Zou u ook eens moeten doen!

*Bron: Bol.com

Willem Bilderdijk, De kunst der poëzy

Door | |
1 reactie

De kunst der poezy Beoordeling: 4 sterren

In de discussie over Bilderdijks dichterschap spitsen de rehabilitatiepogingen zich toe op de vraag in hoeverre Bilderdijk al dan niet te beschouwen is als een volwaardig representant van Europese Romantiek. Bilderdijks meest uitgesproken poëtisch manifest, de kunst der poëzy, is in dit debat een vaak geciteerde tekst. Van dit belangwekkende gedicht verschijnt nu, na honderd jaar, weer een complete, geannoteerde editie. Hieraan vooraf gaat een uitvoerige inleiding, waarin de bezorgers hun eigen positie in het debat bepalen.*

De kunst der poëzy is een zeer mooi geschreven poëtica, waarin Bilderdijk met prachtige beeldspraken en rijkelijk strooiend met stijlfiguren zijn visie op de poëzie uiteen zet. Zijn gedicht is niet heel toegankelijk, maar de geannoteerde uitgave uit de reeks Nederlandse Klassieken maakt het lange gedicht toch nog steeds zeer leesbaar. Een mooie tekst om gelezen te hebben voor ik aan de gedichten van Bilderdijk ga beginnen.

*Bron: Bol.com

Anna Bijns, ’t Is al vrouwenwerk: refreinen van Anna Bijns

Door | |
Plaats een reactie

't Is al vrouwenwerk Beoordeling: 4 sterren

Van Anna Bijns (1493-1575), levend en werkend te Antwerpen, is veel werk bewaard, voornamelijk in de vorm van refreinen: gedichten met een vaste slotregel per strofe die het thema aangeeft. Juist die ruime overlevering, zowel in handschriften als in gedrukte boeken, geeft aan hoezeer haar virtuositeit al tijdens haar leven erkenning vond. Maar ook in de moderne tijd wordt zij steeds weer opnieuw ontdekt.*

’t Is al vrouwenwerk laat zien dat Anna Bijns een begenadigd dichteres was die fel uit de hoek kon komen, maar ook literair haar vrouwtje stond. Inhoudelijk komen thema’s als de vrouw, macht en geloof regelmatig aan de orde en toont Bijns zich een betrokken vrouw die opkomt voor vrouwenrechten (wat haar helaas al heel lang in de feministische hoek houdt) en de katholieke kerk. Wat betreft de vorm verbaast ze regelmatig met mooie vondsten, klassieke verwijzingen en beeldspraken en gedichten die voor hun leeftijd van ongeveer 500 jaar nog steeds zeer leesbaar zijn.

*Naar: Bol.com