Alleen maar nette mensen (regie: Lodewijk Crijns)

Beoordeling: 3 sterren

Na het boek Alleen maar nette mensen moest ik de film natuurlijk ook zien. Want hoe vang je een boek in een film? En hoe vang je vervolgens dít boek in een film? Dat is Lodewijk Crijns behoorlijk gelukt. Het dilemma van de hoofdpersoon is in de film wel geweld aangedaan, maar de sfeer uit het boek en het thema van de cultuurbotsing is zonder scrupules in beeld gebracht. Daarmee is Alleen maar nette mensen een vermakelijke film die voor zowel mensen die het boek kennen als mensen zonder voorkennis aangenaam is om te kijken.

Het lijkt er soms wel op dat platheid en het in beeld brengen van zoveel mogelijk blote huid doel op zich geworden is. Dat is voor de verkoop van bioscoopkaartjes erg stimulerend, maar het is de vraag of de film daar beter van wordt.

Robert Vuijsje, Alleen maar nette mensen

Alleen maar nette mensen

Beoordeling: 3 sterren

Ontzettend veel leerlingen lazen dit jaar Alleen maar nette mensen en uiteraard moet je als docent dan ook zo’n boek lezen. Het boek kende ik uiteraard uit de media, maar sprak me niet heel erg aan op basis van de berichten. En ook na het lezen van het boek ben ik niet zo enthousiast.

Na een leuke, felle start, zakt het verhaal behoorlijk in. Vuijsje herhaalt zich en op een gegeven moment zijn de confrontaties tussen Oud-Zuid en de Bijlmer wel duidelijk. De vraag die bij mijn blijft hangen is dan ook of dit verhaal gericht is op het effect en succes in de media of op meer.

Als Vuijsje de vakantie naar de VS, die een beetje aandoet als noodgreep om zijn werk af te kunnen ronden, eerder had geplaatst, was het tempo constanter geweest en had het boek meer kracht gehad. Maar al met al blijft dit op zich wel vermakelijke verhaal geen wereldschokkende literatuur met een blijvende invloed. In die zin lijkt het op een boek als Komt een vrouw bij de dokter.