Guus Kuijer, Een hoofd vol macaroni

Dit artikel verschijnt in het kader van de Guus Kuijerweek op www.wimpelgrim.nl van 20 t/m 25 september Het grote boek van Madelief Beoordeling: 3 sterren

Madelief krijgt nieuwe vriendjes en daardoor ook vijanden. Ze wordt zelfs zoiets als een spionne. Voor Tom en en zijn jongens en tegen de groep van Gekke Eddie. Want er is iets met die Tom. Of liever, er is iets met Madelief. Iedere keer als ze Tom ziet krijgt ze zo’n raar gevoel van binnen. En tot overmaat van ramp een rooie kop. Ze raakt ervan in de war, het lijkt wel of haar hoofd vol macaroni zit. Piep, die voor Gekke Eddie spioneert, overkomt iets heel naars. Daar worden de twee groepen zo gloeiend kwaad over, dat ze de strijdbijl begraven en stevige maatregelen nemen. Het is natuurlijk weer Madelief die daarbij door de politie wordt gesnapt. Als dat maar goed afloopt…* Na vier erg leuke boeken over Madelief viel dit boek me nogal tegen. Het verhaal is niet echt origineel en mist de diepgang van Krassen in het tafelblad en de herkenbaarheid van Op je kop in de prullenbak. Bovendien liggen de antwoorden op de open plekken, die ervoor moeten zorgen dat je verder wilt lezen, wel erg voor de hand, waardoor dit boek wat te eenvoudig is voor de ietsje oudere lezer (ongeveer 12) waarop dit boek mikt. Jammer… *Bron: Boekmeter.nl

Guus Kuijer, Krassen in het tafelblad

Dit artikel verschijnt in het kader van de Guus Kuijerweek op www.wimpelgrim.nl van 20 t/m 25 september

Het grote boek van Madelief Beoordeling: 5 sterren

Madelief heeft haar grootmoeder nauwelijks gekend, doordat haar moeder en haar grootmoeder niet van elkaar hielden. Maar nu komt grootvader logeren, en die praat veel over zijn vrouw. Madelief vraagt zich af waarom niemand haar oma lief vond. Ze praat veel met haar grootvader en lacht ook veel met hem. Langzamerhand komt Madelief te weten hoe het zo gelopen is met haar grootmoeder.*

Als het mogelijk was zes sterren te geven, zou ik dat doen. Krassen in het tafelblad is het beste boek van Guus Kuijer over Madelief en daarmee blijkt mijn herinnering aan dit boek volledig te kloppen. Het verhaal heeft de meeste diepgang, biedt de leukste inzichten en ‘doorkijkjes’ voor volwassenen en is, denk ik, het leerzaamste deel voor kinderen. Een topper die de vijf sterren meer dan waard is.

*Bron: Boekmeter.nl

Guus Kuijer, Op je kop in de prullenbak

Dit artikel verschijnt in het kader van de Guus Kuijerweek op www.wimpelgrim.nl van 20 t/m 25 september

Het grote boek van Madelief Beoordeling: 5 sterren

Op de school van Madelief is een nieuwe meester gekomen. De kinderen vinden dat hij gek doet, ze noemen hem meester Cowboy. Hij doet ook gek: de inspecteur, een deftige meneer, vindt dat ook. Maar na een tijdje merken de kinderen dat het helemaal nog niet zo gek is, wat de meester doet.*

Na een ietsje minder tweede Madeliefboek (Grote mensen daar kan je beter soep van koken) is dit weer een juweeltje. Kuijer heeft zijn vorm teruggevonden door alle gebeurtenissen in een iets lossere structuur neer te zetten. Bovendien zijn de personages sympathieker en kan ik mij heerlijk identificeren met de schoolse situatie. Wat mij na drie boeken over Madelief vooral opvalt, is hoe Guus Kuijer situaties zo kan beschrijven dat de woorden eenvoudig genoeg zijn voor de jeugd, zonder afbreuk te doen aan de volledigheid van een situatie. Ook zaken die kinderen misschien niet snappen benoemt hij en een volwassen lezer kan die situaties al snel invoelen en aanvullen, waardoor ook voor hem een volwaardig verhaal ontstaat. Zeer verdiend: vijf sterren voor Op je kop in de prullenbak.

*Bron: MarktPlaza

Guus Kuijer, Grote mensen daar kan je beter soep van koken

Dit artikel verschijnt in het kader van de Guus Kuijerweek op www.wimpelgrim.nl van 20 t/m 25 september

Het grote boek van Madelief Beoordeling: 4 sterren

Madelief is verhuisd en voelt zich nogal eenzaam. In haar nieuwe buurt wonen geen andere kinderen, behalve Robbie de Rover. Maar die houdt zich schuil in een leegstaand, dichtgetimmerd huis. Het is een jongen die liever niks met andere mensen te maken heeft. Maar na verloop van tijd sluit Madelief vriendschap met hem.*

Na het eerste boek van Madelief (Met de poppen gooien) heeft Guus Kuijer in dit boek geprobeerd meer één verhaal te schrijven. Toch merk je dat hij zoekende is geweest naar de vorm en de manier waarop de karakters samen moesten leven. Waar Jan Willem en Roos vooral vehikels waren om de gebeurtenissen vorm te geven, is Robbie een echt karakter, maar wel een karakter waar je lastig sympathie voor krijgt. Het is een goed boek, maar toch net even minder: vier sterren. Hopelijk is dit boek een mooie opstap naar Op je kop in de prullenbak.

Bron: nl.wikipedia.org

Guus Kuijer, Met de poppen gooien

Dit artikel verschijnt in het kader van de Guus Kuijerweek op www.wimpelgrim.nl van 20 t/m 25 september

Het grote boek van Madelief Beoordeling: 5 sterren

Met de poppen gooien is het eerste kinderboek van Guus Kuijer, gepubliceerd in 1975. Het boek gaat over de hoofdpersoon, Madelief, die samen met Jan Willem en Roos in dezelfde straat woont: de kinderen spelen vaak samen op een braakliggend stukje grond in de buurt. In 40 korte verhalen beschrijft de auteur het leven van de kinderen aan de rand van de stad.*

Guus Kuijer verstaat zijn vak: hij schrijft verhalen die voor kinderen van 8 tot 10 jaar fantastisch zijn om te lezen. Ik heb de boeken van Madelief zelf ook regelmatig gelezen op die leeftijd en herinner me ze nog steeds. Maar ook voor de voor- of meelezende ouder (of jeugdboeken lezende weblogger) zijn de verhalen herkenbaar en is de stijl niet storend eenvoudig. Bovendien een boek dat bij herlezing

*Bron: nl.wikipedia.org