Wim Pelgrim » Homepage

Wolf Kielich, Vrouwen op ontdekkingsreis

Door | |
3 Reacties

Vrouwen op ontdekkingsreis Beoordeling: 3 sterren

De negentiende eeuw was vooral de eeuw van de grote ontdekkingsreizen met beroemde namen als Stanley, Livingstone, Speke en Baker. Dat ook vrouwen zich in onbekende gebieden waagden is echter minder bekend. Zo drong de Oostenrijkse Ida Pfeiffer op Sumatra het gebied binnen van de Batakse menseneters, waarin zich nooit Nederlandse militairen en bestuursambtenaren hadden gewaagd. Daisy Bates werd door de Aboriginals als de geest van een voorouder vereerd, en de Nederlandse Alexandrine Tinne wist diep in Afrika door te dringen. Kielich portretteert in Vrouwen op ontdekkingsreis negen bijzondere vrouwen die de Victoriaanse moraal ontvluchtten.*

Het boek Vrouwen op ontdekkingsreis is een interessante verhalenbundel, die een mooi inkijkje geeft in de negentiende-eeuwse wereld. Onontdekte werelddelen, inheemse volken, kolonialisme; het is een wereld die we vandaag de dag nauwelijks nog kennen. Ook leest het boek als een trein, Kielichs stijl is helder en boeiend, zonder te simpeltjes te worden.
Wel simpel werd ik van de inleiding bij de bundel. Het feminisme druipt er vanaf en ook in de verhalen steekt het “wij-vrouwen-tegen-de-wereld-gevoel” soms de kop op. De vrouwen uit de bundel hebben inderdaad een andere levensloop gehad dan de gemiddelde negentiende-eeuwse (of eenentwintigste-eeuwse) vrouw, maar de nadruk die hierop ligt gaat op een gegeven moment storen. Ook is het jammer dat de levensbeschrijvingen en de opbouw van de verhalen zo sterk op elkaar lijken. Achteraf is nauwelijks nog te zeggen welke gebeurtenis bij wie hoort en de verhalen lijken achteraf gezien meer een invulling van een model, dan een literaire uitdaging. Een aanrader voor wie meer over dit onderwerp wil weten, maar geen sterke bundel.

*Bron: Bol.com

Topicc – 9 juli 2009

Door | |
Plaats een reactie

“Leraar tegen leerlingen:
Jongens hier liggen wat papiertjes op de grond willen jullie die even opruimen?

Leerling:
Maar meneer die zijn niet van ons

Leraar:
Ah..! Jij zegt het eerst iets, én zit het dichtste bij, jij mag het opruimen

Leerling:
Als ik het dichtste bij zit ga ik toch ergens anders zitten?!

W. Pelgrim”

Bron: Topicc, schoolkrant van het Canisius College, uitspraken van leraren en leerlingen

Ingmar Heytze, Scooterdagboek

Door | |
Plaats een reactie

Scooterdagboek Beoordeling: 5 sterren

De Utrechtse dichter Ingmar Heytze lijdt aan hodofonie ofwel reisangst. Als gevolg hiervan verliet hij jarenlang zelden zijn woonplaats. Na tien jaar werd het tijd voor een doorbraak: de dichter nam motorrijles en haalde begin 2005 zijn rijbewijs. Met de mengeling van (zelf)spot en ernst die zijn werk kenmerkt, dot Heytze in ‘Scooterdagboek’ uit de doeken hoe hij zijn reisangst langzaam maar zeker van zich af weet te schudden, soms geholpen door het zingen van gospels in zijn motorhelm. Zijn belevenissen op het asfalt zullen een feest van herkenning zijn voor elke motorrijder, en een uitgestoken hand naar iedereen die zijn angst wil overwinnen.*

Ik ben en blijf fan van Ingmar Heytze. Niet alleen zijn dichtbundels (1, 2) zijn aanraders voor zowel beginnende als gevorderde lezers. Ook Scooterdagboek zou iedereen moeten hebben gelezen. En zoveel werk is dat niet: 105 bladzijdes in A5-formaat. De belevenissen op zijn scooter die hij beschrijft zijn alledaags en niet heel bijzonder, maar zijn natuurlijke omgang met de taal, het slechts sporadisch gebruiken van kunstgrepen en de humor die gedoseerd wordt verwerkt, maken de verhalen een lust om te lezen. Vijf sterren meer dan waard.

*Bron: Bol.com

Thea Beckman, Saartje Tadema

Door | |
Plaats een reactie

Saartje Tadema Beoordeling: 5 sterren

1712. De zevenjarige Saartje Tadema komt met haar broer terecht in het Burgerweeshuis aan de Kalverstraat in Amsterdam. Saartje is een slim meisje, dat dol is op lezen, maar in het weeshuis zijn nauwelijks boeken te vinden en als ze erom vraagt krijgt ze te horen dat ze dankbaar en gehoorzaam moet zijn en vooral niet moet zeuren. Zo worstelt Saartje zich door een aantal moeizame jaren heen, reikhalzend uitziend naar het moment dat ze het weeshuis mag verlaten. Als ze op een dag even weg mag voor een boodschap grijpt Saartje haar kans? ze weet een baantje te bemachtigen als dienstmeisje in de ‘Herberg-op-het-IJ’, een stadsherberg waar veel zeelui komen. Vanaf dat moment verandert Saartjes leven.*

In de brugklas heb ik veel gelezen van Thea Beckman en nadat Kruistocht in spijkerbroek toch wel een beetje tegenviel, was Saartje Tadema echt heel erg leuk. Het verhaal heeft veel minder een moraliserende ondertoon en de hoofdpersoon heeft wat meer psychologische diepgang. Toch is ook hier de wereldbeschouwing van de jaren ’70 door het verhaal heen te zien (feminisme, secularisatie, zelfstandige burgerzin). Waar me dat bij Kruistocht in spijkerbroek zo stoorde dat het het boek een ster kostte, is het hier aanwezig op een manier die literair-historisch wat toevoegt aan het boek, zonder te overheersen. Lezen dus!

*Bron: Bol.com

Rudyard Kipling, Kim

Door | |
1 reactie

Kim Beoordeling: 3,5 sterren

Rudyard Kipling, winnaar van de Nobelprijs voor literatuur, schreef verschillende romans, waaronder Het jungleboek en het meesterwerk Kim. Kim (1901) is het kleurrijke en tijdloze verhaal over een vroegwijze weesjongen van deels Ierse en deels Indiase afkomst, die tussen twee culturen staat. Hij moet zich in zijn eentje zien te redden in het chaotische Lahore, stad van markten en legerkampen, opstandelingen en gelovige massa’s. Zijn leven verandert als hij samen met een oude Tibetaanse lama op zoek gaat naar de Levensrivier en hij tegelijk verwikkeld raakt in een spionageaffaire. De rivier lijkt onvindbaar, maar Kim leert veel over de wereld en zichzelf.*

Voor het eerst in meerdere jaren kon ik echt niet kiezen. Drie sterren? Of vier sterren? Kijkend naar de kwaliteit van Kiplings werk moet ik gaan voor vier of misschien wel vijf sterren, kijkend naar mijn leesplezier moet ik gaan voor drie of misschien wel twee sterren.
Kipling is een goed romancier, zijn verhaal heeft mooie spanningsbogen, fantastische personages die je tot in de kleinste details leert kennen, kent prachtige omschrijvingen van de omgeving, kortom: een rijke roman. Maar het verhaal is wel meer dan 100 jaar oud en je kunt dit boek alleen lezen wanneer je er met je hoofd bij bent. Het boek is daardoor niet zo toegankelijk en maakt het een aanrader voor de literaire fijnproever. En dat resulteert (voor het eerst en waarschijnlijk ook voor het laatst) in 3,5 ster voor Kim van Rudyard Kipling.

*Bron: Bol.com

Francine Oomen, Gek van liefde

Door | |
Plaats een reactie

Gek van liefde Beoordeling: 4 sterren

Iedereen is wel eens gek van liefde: iedereen kent de maniakale begeerte die met grote hartstocht gepaard gaat en de dwaze haat die met het voorbijgaan van de passie komt – maar niet iedereen kan die gekte goed onder woorden brengen.
In Gek van liefde beschrijft Francine Oomen gevoelens van verlangen, verliefdheid en liefdesverdriet. Haar gedichten bieden troost aan wie afscheid moet nemen van een oude liefde en herkenning voor wie hunkert naar een nieuwe. In heldere taal en zonder pathetiek analyseert ze haar iegen liefdeleven: vallen en opstaan, sadder and wiser – dat is de kern van deze bundel liefdespoëzie.*

Toen ik de bundel van Oomen opensloeg, waren de eerste gedichten die ik las geen pennenvruchten waar ik blij van werd, maar lezend en speurend kwam ik tussen de joepie-joepie-lyriek ook enkele pareltjes tegen. Dit zijn vooral de gedichten waarin de triestere kanten van de liefde aan bod komen.
Deze bundel is een bonte mengeling van mooie en minder mooie poëzie met allerlei verschillende onderwerpen, thema’s, gedachten en variaties in stijl. Zo zijn er het prachtige Voorbij, het ontroerende Geen prettig aangezicht, het flutsige Liedje dat almaar door mijn hoofd blijft malen en het onbegrijpelijke Geel weiland.

*Bron: Flaptekst Gek van liefde