Over Wim Pelgrim

Vader van Noor en Daan | man van Jessie | docent Nederlands | skillspasport | eIDAS 2.0 | MIEExpert | podcast | D66 | 4daagse

#0 – Wim

In deze eerste aflevering van Mijn eerste mentorklas 15 jaar later, praat de presentator van de podcast je bij over zijn herinneringen aan 2008. Wim werd toen mentor van klas 1H en in deze aflevering beschrijft hij hoe hij er op dat moment voor stond in zijn werk en in zijn privéleven.

In contact komen met Wim? Ga naar http://www.wimpelgrim.nl! Je vindt hem ook op LinkedIn (https://www.linkedin.com/in/wimpelgrim), Mastodon (https://mastodon.education/@wimpelgrim) en Instagram (www.instagram.com/wimpelgrim).

Jurassic Park (regie: Steven Spielberg)

Filmposter voor de film Jurassic Park. Een zwarte poster met een rode cirkel waarin het silhouet van een skelet van een Tyrannosaurus Rex zichtbaar is.

Beoordeling: 5 sterren

Ik heb Jurassic Park in de bioscoop gezien toen ik 10 was en daarna nog meerdere keren op videoband, DVD of tv. En onlangs voor het eerst via een streamingdienst. Zelfs voor het eerst met Noor en Daan. Het blijft een briljante film, zelfs na zoveel jaar. De opbouw is mooi, de film roept allerhande emoties op bij de kijker en biedt graphics die het nog net halen na zoveel jaar. De keuze om sommige dino’s als robots te gebruiken maakt dat de film de tand des tijds doorstaat. Heb je de kans om hem te bekijken, doen!

Arthur Japin, De man van je leven

Kaft van het boek De man van je leven van Arthur Japin.

Beoordeling: 2 sterren

Ik ben de laatste jaren minder en minder enthousiast geworden over het werk van Japin. Waar ik over De Overgave nog laaiend enthousiast was, begon bij Vaslav de omslag en ook Buiten is het feest viel me tegen. Helaas wordt het minder en minder: De man van je leven is een weinig enerverend boek. De eerste 40 bladzijdes sleept het nogal. Ook moet je als lezer nogal wennen aan de perspectiefwisselingen. Uiteindelijk komt na een pagina of 50 alles bij elkaar. Maar dan… dan sleept het nog weer een flink aantal pagina’s verder. Aan de ene kant voorspelbaar, aan de andere kant nogal ongeloofwaardig, zeker de goede afloop. Dat Japin zelf een (moeilijke?) driehoeksrelatie heeft, is zijn keuze. Maar val ons daar niet mee lastig.

Quincy (regie: Alan Hicks en Rashida Jones)

Filmposter van de documetaire Quincy. Het beeld is een portretfoto van Quincy Jones in een recent jaar gefotografeerd.

Beoordeling: 3 sterren

De documentaire Quincy is zo’n voorbeeld van goede content die Netflix maakt, tussen alle slechte series en foute kerstfilms. De documentaire geeft een goed beeld van het leven van Quincy Jones. In tegenstelling tot de documentaire over Miles Davis is deze documentaire minder spannend. Het laat wel de grootsheid van de musicus Jones, van zijn invloed en zijn bijdrage aan de muziek, maar de documentaire is wat lang en traag. Dat deden The Great Hack of Behind the curve beter.

Philip Huff, Dagen van gras

De kaft van het boek Dagen van Gras van Philip Huff
Voorkant van het boek Dagen van Gras van Philip Huff

Beoordeling: 3 sterren

Er gebeurt niet zo veel in Dagen van gras en toch gebeurt er een heleboel. Je leeft helemaal mee in de binnenwereld van hoofdpersoon Ben die in zijn puberteit rondhangt. Hij doet dus niet heel veel, maar langzaam zakt hij weg in een psychose. Op een bepaalde manier doet de leegheid van Bens bestaan en de saaiheid van het verhaal denken aan De Avonden. Dit boek leest wel sneller dan dat van Reve en raakt ook minder diep de ziel van een generatie. Het verhaal zelf bleef mij niet echt bij: een maand na het lezen moest ik opzoeken waar het ook weer over ging. Ik heb me vermaakt, maar dat is het dan ook wel.

Mooie zinnenboek: Den Uyl als leermeester

Foto van Jan Pronk
Foto van Jan Pronk

Behalve om zijn maatschappelijke inzichten heb ik Joop den Uyl bewonderd om de manier waarop hij politiek bedreef. Daar schreef hij niet over, hij deed het voor. Laat ik proberen Den Uyls stijl als politicus samen te vaten in een tiental lessen:

Les één: Blijf studeren.  Denk nooit dat de feiten voor zich spreken en dat de waarheid gevonden is. Zoek achtergronden en minder voor de hand liggende verbanden. Blijf vragen stellen.

Les twee: Vraag je bij iedere beslissing af wat het effect zou zijn geweest op de zwakste groepen in de samenleving. Neem geen genoegen met een deskundig antwoord. Probeer het van de betrokken mensen zelf te krijgen.

Les drie:  Lok tegenspraak uit om je eigen oordeel te scherpen, stelselmatig.

Les vier: Maak politieke tegenstellingen niet groter dan zij zijn, maar verdoezel ze evenmin. Gebruik ze om steun te verwerven voor de politieke visie die je voorstaat.

Les vijf: Timing is essentieel. De keuze van het juiste moment voor het lanceren van een idee of het nemen  van een beslissing is net zo belangrijk voor politiek succes als de inhoud ervan. Maak gebruik van de factor tijd: aarzel noch om uit te stellen, noch om te verrassen.

Les zes: probeer een politiek crisis niet op te lossen dor een schuldige aan te wijzen. Kijk niet achterom, maar vooruit. Probeer een achterstand om te smeden tot een voordeel. 

Les zeven: Hervorm via kleine stappen, niet via grote omwentelingen. In onze maatschappij zijn de marges voor hervormingen smal. Wees compromisbereid: ook een kleine stap vooruit is de moeite waard, tenzij je je bevindt op een doodlopende weg.

Les acht: Koester je niet in de macht. Wees als politicus geen regent. Stel  je kwetsbaar op. Stel niet alleen de macht van anderen ter discussie, ook die van jezelf.

Les negen: Vervreemd je niet van je kiezers, je achterban, je partij. Maar aarzel niet om voorop te lopen en de weg te wijzen.

Les tien: Kies altijd voor democratische processen democratische instellingen, ook wanneer de uitkomst je niet zint. Voor een burger betekent dat: democratische rechtsregels geven altijd de doorslag, zolang deze niet langs democratische weg zijn gewijzigd. Voor een regering betekent dit: het parlement heeft altijd gelijk.

En tenslotte noch een elfde les: Hoe fascinerend de politiek ook is, haal je inspiratie buiten het politieke bedrijf zelf, bij de mensen om wie het gaat. En als die er even niet zijn: lees gedichten.

Bron: https://www.janpronk.nl/columns/dutch/den-uyl-als-leermeester.html

Rango (regie: Gore Verbinski)

Filmposter van de film Rango

Beoordeling: 4 sterren

Rango sprak me in eerste instantie niet zo aan op basis van de poster en trailer. Maar deze inmiddels 12 jaar oude film bleek opvallend leuk. De vormgeving was erg mooi en het verhaal bevat veel grappige verwijzingen naar westerns. Ik heb daarvan vast meer dan de helft gemist, gezien mijn beperkte westernkennis. Het verhaal is spannend en zoveel jaar na dato nog steeds erg mooi.

Miles Davis: Birth of the Cool (regie: Stanley Nelson Jr.)

Filmposter van Miles Davis Birth of the cool.

Beoordeling: 4 sterren

De documentaire Miles Davis: birth of the cool geeft een mooie dwarsdoorsnede van het leven van deze jazzgrootheid. Zijn muziek vormt de leidraad en daarmee een mooie basis voor de rest van het verhaal. Het laat niet alleen de mooie kanten van het leven zien, zoals bij Queen wel gebeurde, maar past meer in de lijn van Walk the line. Maar dan als mooi gemaakt documentaire. Liefhebber van jazz? Op naar Netflix!

Everything, everywhere all at once (regie: Daniel Kwan&Daniel Scheinert)

Poster van de film Everything Everywhere all at once
Poster van de film Everything Everywhere all at once

Beoordeling:5 sterren 

Everything Everywhere all at once is een bijzondere film. Het is een combinatie van The Matrix en Kick Ass met daarbij ook wat arthouse- en familiedrama-invloeden. En die hele mix is prachtig in balans. De film is verder mooi gemaakt met goede special effects, prachtige sfeerbeelden, briljant ingerichte decors en een mooi samenhangend verhaal waarbij je wel actief moet blijven opletten. En dat terwijl ik de film alleen maar ging kijken omdat Michelle Yeoh de hoofdrol speelt. Een Oscar meer dan waard en in tegenstelling tot sommige andere winnaars ook vijf sterren van mij.

Aleid Truijens, Leven in de verbeelding. Hella S. Haasse 1918-2011

Kaft van het boek Aleid Truijens, Leven in de verbeelding. Hella S. Haasse 1918-2011

Beoordeling: 3 sterren

Op 27 september 2023 interview ik Aleid Truijens bij het Literair Café Helmond. En ter voorbereiding las ik haar biografie van Hella Haasse. Van die schrijfster las ik diverse boeken, waaronder Dat weet ik zelf niet (boekenweekgeschenk 1959), Transit (boekenweekgeschenk 1994), De ingewijden, Sleuteloog en uiteraard Oeroeg (boekenweekgeschenk 1948). En ik heb een bijzondere band met haar doordat ik in de Volkskrant terecht kwam vlak na haar overlijden.

De biografie is zeer gedetailleerd geworden. Je kunt het leven van Haasse echt volgen, maar het tempo dat daardoor nogal laag ligt is in het begin erg wennen. Truijens gaat uitgebreid in op het leven en de verschillende boeken van de auteur. Als Haasse niet meer schrijft gaat het tempo flink omhoog, wat natuurlijk niet onlogisch is. En dat resulteert in een zeer complete maar ook erg overvolle biografie. En die biografie roept enkele vragen op die ik graag meeneem naar 27 september. Zo zegt Haasse over haar eigen werk dat je gaat zien wat haar bezighoudt in haar werk. Is dat ook zo?

Sluit de toon van de biografie ook aan bij de toon van Haasses schrijfwerk? Hoe zou Mulisch tegen Haassse hebben aangekeken: het lijkt mij geen gemakkelijke tante. Staat haar werk inderdaad zo centraal in haar leven als ze zelf zegt? Is ze nu wel of geen feministe? En is het huwelijk inderdaad een terugkerend motief in haar werk? Of is dat maar interpretatie van de biograaf? We gaan het horen.