Over Wim Pelgrim

Vader van Noor en Daan | man van Jessie | docent Nederlands | skillspasport | eIDAS 2.0 | MIEExpert | podcast | D66 | 4daagse

Sydney White (regie: Joe Nussbaum)

Sydney White Beoordeling: 1 ster

Het is niet makkelijk als student in het eerste jaar, maar er valt wel genoeg te beleven! Rachel is de leidster van de Kappa Phi sociëteit en de nr. 1 op de ‘hottie’ ranglijst van de universiteitswebsite. Haar status wordt echter bedreigd door nieuwelinge Sydney White, een vriendelijke brunette die bovendien bij Rachels vriendje Blaine in de smaak valt.*

Soms zap je langs een film, blijf je even hangen en moet je na een uurtje kijken concluderen dat het helemaal niets is. De verwijzingen naar Sneeuwwitje in Sydney White zijn vermoeiend, de acteurs slecht, het verhaal is volledig ‘DGAV’ opgebouwd (de goede afloop vertragen) en dat maakt het kijken niet heel spannend. Flut, flut, flut!

*Bron: Bol.com

Mies Bouhuys en Fiep Westendorp, Het geheim van Toermalijn

Het geheim van de Toermalijn Luisterboek 2 CD s Beoordeling: 3 sterren

“Wie ben ik? Waar hoor ik thuis?” vraagt Toermalijn, het rare lapjes- en pluizendier aan iedereen. Die vraag brengt hem bij de dieren van de straat, van het land en het water en de dierentuin. “Wie ben ik?” vragen zijn groene glinsterogen ook aan de mensen die hij tegenkomt. Die ogen zijn het geheim van Toermalijn. Maar ja, wie kijkt er nou naar zo’n raar knuffelbeest? Eentje maar: Milena, zijn vriendinnetje uit het Eethuis, die hem eindelijk vertelt waar hij thuishoort.*

Het geheim van Toermalijn is een vermakelijk prentenboek dat uitermate geschikt is om voor te lezen. Het heeft telkens hoofdstukken van twee pagina’s lengte. De tekeningen van Fiep Westendorp zijn wat je er van mag verwachten, maar het verhaal viel me wat tegen. Het is wat sloom en er gebeurt net te weinig om echt te kunnen boeien.

*Bron: flaptekst Het geheim van Toermalijn

Valentine’s day (regie: Garry Marshall)

Beoordeling: 3 sterren

Verschillende verhalen worden verteld ten tijde van Valentijnsdag. De personen zijn allen afkomstig uit Los Angeles en kampen een voor een met liefdesproblemen. De druk die Valentijnsdag op hun uitoefent, blijkt voor de een gunstig, voor de ander nadelig. Onder de personen vallen een marineofficier die voor haar geliefde een vlucht neemt van Irak naar Los Angeles, een homoseksuele man die verliefd is op een footballspeler die niet uit durft te komen voor zijn geaardheid, een bloemist die na een huwelijksaanzoek aan zijn vriendin ontdekt dat hij verliefd is op een andere vrouw , een getrouwde man die een affaire heeft met deze andere vrouw, een oudere vrouw die aan haar man toegeeft dat ze in het verleden een minnaar heeft gehad, een assistente van ’s werelds grootste talentenjager die verliefd wordt op een collega, een publicist die geen date kan vinden en een tiener die overweegt om eens contact te maken met haar vriend.*

Valentine’s day moet even op gang komen, maar dan is het een vermakelijke feel-goodmovie. De verhaallijnen staan in het begin zo ver van elkaar, dat het verband tussen de verschillende personen soms wat lastig te volgen is, maar uiteindelijk grijpt alles op een redelijk natuurlijke manier in elkaar en verlaat je met een fijn gevoel de bioscoop. Leuke film voor op een dag als Valentijnsdag.

*Bron: nl.wikipedia.org

Godfried Bomans, De avonturen van Pa Pinkelman en Tante Pollewop

Beoordeling: 3 sterren

In deze verzamelbundel zijn alle Avonturen van Pa Pinkelman en tante Pollewop samengebracht. Oorspronkelijk verschenen deze verhalen tussen 1945 en 1948 wekelijks in de Volkskrant. De reizen van Pa Pinkelman leiden de hoofdrolspelers van de Sahara via o.a. Amerika naar de maan.

Hoewel de stijl van Bomans zeer duidelijk herkenbaar is, evenals zijn talent, blijft Pa Pinkelman toch een te duidelijk voorbeeld van brave direct-naoorloogse verzuilingslectuur. De verhaaltjes zijn grappig, maar in de bundeling net even te veel van het goede. Na het eerste deel (De avonturen van Pa Pinkelman) heb ik de bundel dan ook even weggelegd en ga binnenkort weer verder lezen.
Een opvallend fragment is de kritiek die Pinkelman uit op de maanbewoners die mensen opsluiten en kaalscheren, omdat die mensen anderen hadden opgesloten en kaalgeschoren.  Opvallende kritiek vlak na de Tweede Wereldoorlog.

Mooie zinnenboek – Over het christendom

Hij is bot, maar erg grappig:

Christianity – the belief that a cosmic jewish zombie who was his own father can make you live forever if you symbolically eat his flesh and telepathically tell him you accept him as your master, so he can remove an evil force from your soul that is present in hunanity because a woman – who was created from a man’s rib – was convinced by a talking snake to eat an apple from a magical tree…

It’s complicated (regie:Nancy Meyers)

It's Complicated Beoordeling: 2 sterren

Jane (Meryl Streep) is moeder van drie volwassen kinderen, ze heeft een goedlopend restaurant in Santa Barbara, en heeft (na tien jaar gescheiden te zijn) een vriendschappelijke relatie met haar ex-man, advocaat Jake (Alec Baldwin). Maar wanneer Jane en Jake de stad uit zijn omdat hun zoon afstudeert, worden de zaken gecompliceerd. Een onschuldig etentje wordt iets onvoorstelbaars: een verhouding. Nu Jake hertrouwd is met de veel jongere Agness (Lake Bell), is Jane ineens ‘de andere vrouw’. Architect Adam (Steve Martin), die is ingehuurd om Jane’s keuken te verbouwen, raakt betrokken bij hun hernieuwde romance. Adam komt zelf net bij van een echtscheiding en valt voor Jane. Maar hij beseft al gauw dat hij deel uitmaakt van een liefdesdriehoek. Moeten Jane en Jake verdergaan met hun levens, of is ware liefde de tweede keer mooier?*

Ondanks de geweldige cast, het op zich leuk geconstrueerde verhaal, de soms hilarische situaties is deze film over-all toch te veel bedoeld voor een publiek dat ook televisieprogramma’s als Memories waardeert. En bij dat publiek hoor ik niet.

*Bron: Bol.com

Mooie zinnenboek – Uit: Godfried Bomans, De avonturen van Pa Pinkelman en Tante Pollewop

“De vergadering beraadslaagde aan één stuk door tot halfzeven ’s avonds, en nam toen de volgende drie wetten aan, die de voorzitter, staande op zijn stoel, niet zonder voldoening voorlas: ‘Wet 1: Er moet iets gebeuren. (Met algemene stemmen aangenomen). Wet 2: Wij moeten het er niet bij laten zitten (86 stemmen vóór, 11 blanco, 3 tegen). Wet 3: Met praten komen wij niet verder, hier dient gehandeld (54 stemmen vóór, 9 blanco, 37 tegen).’ ”

Uit: Godfried Bomans, “De avonturen van Pa Pinkelman en Tante Pollewop”