Madelief – Krassen in het tafelblad (regie: Ineke Houtman)

Dit artikel verschijnt in het kader van de Guus Kuijerweek op www.wimpelgrim.nl van 20 t/m 25 september

Madelief - Krassen In Het Tafelblad Beoordeling: 4 sterren

De inmiddels tienjarige Madelief heeft nooit contact gehad met haar grootouders wanneer zij op een dag van haar moeder te horen krijgt dat haar oma is overleden. Tot Madeliefs verbazing is er behalve haar grootvader niemand op de begrafenis aanwezig en zijn noch haar moeder, noch haar grootvader echt bedroefd. Om haar grootvader wat afleiding te bezorgen, gaat Madelief bij hem logeren. Daar ontdekt ze in de verwilderde achtertuin een mysterieus huisje dat van haar grootmoeder is geweest. Ondanks het verbod van haar grootvader gaat ze toch op onderzoek uit en ontdekt ze allerlei spullen uit verre landen. Bovendien raakt ze gefascineerd door een mysterieuze tekening, die in het tafelblad van oma’s bureau gekrast staat. Madelief is vastbesloten uit te zoeken welk geheim haar oma met zich meedroeg.*

Na het boek Krassen in het tafelblad was ik uiteraard ook erg benieuwd naar de boekverfilming hiervan. Meestal roept iedereen “het boek was beter” en hoor je anderen roepen “je moet ze op hun eigen merites beoordelen”. En dat laatste kan in dit geval prima. De film is sterk gebaseerd op het boek, maar kent ook een aantal typisch filmische toevoegingen in het verhaal om het wat spannender te maken. Deze toevoegingen, zoals het mysterie rond het tuinhuisje dat is vergroot, zijn echter niet storend en werken prima in de film.
Een belangrijke kwaliteit van de film is de manier van filmen. Het verhaal en de sfeer zijn zo neergezet dat het gevoel binnen de familie van Madelief zeer goed wordt overgebracht op de kijker. Je voelt de moeilijke omgang tussen de opa en moeder van Madelief op de bank.
Wel is in de setting voor een dijkhuisje in de polder gekozen waar uiteraard een jongen in een blauwe overal rondloopt: een beetje stereotiep en dat had wat mij betreft niet gehoeven. Ook zijn de jongen in het blauw en de actrice die Madelief speelt soms niet zo goed als je zou willen…
De belangrijkste kwaliteit van de film is echter dat (Guus Kuijer indachtig) de moeilijke materie rond dood en verstoorde familieverhoudingen niet op een kinderlijke wijze wordt neergezet. Er wordt niet gebukt voor de 10-jarige, maar de 10-jarige wordt op gelijk niveau gebracht met de volwassenen. Een erg goede verfilming, een goede film die alles behalve een typische kinderfilm is.

*Bron: Flaptekst Madelief – Krassen in het tafelblad

Deel dit bericht
Getagd , , , , , . Bladwijzer de permalink.

Over Wim Pelgrim

Vader van Noor en Daan | man van Jessie | docent Nederlands | skillspasport | eIDAS 2.0 | MIEExpert | podcast | D66 | 4daagse

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.